Władysław Ulanowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Więźniowie polityczni–straceni w więzieniu mokotowskim 1945-1956 → Kategoria:Więźniowie polityczni – straceni w więzieniu mokotowskim 1945–1956 (przy użyciu QRC) |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
* Ł. Socha (M. Turlejska), Te pokolenia żałobami czarne..., s. 159–160 |
* Ł. Socha (M. Turlejska), Te pokolenia żałobami czarne..., s. 159–160 |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 04:10, 20 sty 2018
| dowódca oddziału PAS | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
Władysław Ulanowski ps. „Warta”, (ur. w 1921, zm. 24 maja 1946) – fotograf, dowódca oddziału PAS
Syn Mateusza. W okresie okupacji niemieckiej w AK, był łącznikiem między strukturami AK a NSZ i Stronnictwem Narodowym. Po zakończeniu wojny nadal w konspiracji, był dowódcą oddziału PAS.
Aresztowany w 1945. Oskarżony o udział w spacyfikowaniu 6 czerwca 1945 wsi Wierzchowiny, choć nigdy tam nie był. 19 marca 1946 razem z sześcioma współtowarzyszami walki[1] skazany w tzw. "procesie lubelskiego PAS” na podst. 1 Dekr. przez Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie pod przewodnictwem ppłk A. Janowskiego na karę śmierci[2]. Nr sprawy W.1692/46[3]. Prezydent Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Stracony wraz ze współskazanymi 24 maja 1946.
Dokładne miejsce jego pochówku jest nieznane[4]. Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie w Kwaterze "na Łączce".
Bibliografia
- Tadeusz Swat: Niewinnie Straceni 1945-56. Wyd. Fundacja Ochrony Zabytków, Warszawa 1991., zob także Straceni w Więzieniu mokotowskim.
- Małgorzata Szejnert: Śród żywych duchów. Wyd. ANEKS, Londyn 1990.
- AIPN, Teczki więźniów 1946, Ulanowski Władysław
- AWL, WSR w Warszawie, 117/91/1718
- Ł. Socha (M. Turlejska), Te pokolenia żałobami czarne..., s. 159–160
Przypisy
- ↑ zob.Zygmunt Roguski
- ↑ Sprawiedliwości staje się zadość. Kara śmierci dla bratobójców z NSZ. Ogłoszenie wyroku w procesie warszawskim. „Trybuna Robotnicza”, s. 1, Nr 78 z 20 marca 1946.
- ↑ "Księga najwyższego wymiaru kary" w Krzysztof Szwagrzyk: Zbrodnie w majestacie prawa 1944-1955. Wyd. ABC Future, Warszawa, 2000.
- ↑ zob. jednak Zygmunt Wolanin