Konrad Ostrowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
m Zamieniam Szablon:Przypisy-lista na Szablon:Przypisy |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy |
{{Przypisy| |
||
<ref name=pam> Pamiętnik teatralny 1963 zeszyty 1-4, s. 188, 189, 193, 197, 203 </ref> |
<ref name=pam> Pamiętnik teatralny 1963 zeszyty 1-4, s. 188, 189, 193, 197, 203 </ref> |
||
<ref name=rom> K. Roman: Pamiętniki, rękopis, Instytut Sztuki PAN. </ref> |
<ref name=rom> K. Roman: Pamiętniki, rękopis, Instytut Sztuki PAN. </ref> |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
<ref name=glos_lubelski1942a> Nowy Głos Lubelski. R. 3, nr 246 (21 października 1942) </ref> |
<ref name=glos_lubelski1942a> Nowy Głos Lubelski. R. 3, nr 246 (21 października 1942) </ref> |
||
<ref name=republika1932> Ilustrowana Republika, 27 lipca 132, rok XX, nr. 206, str. 10 </ref> |
<ref name=republika1932> Ilustrowana Republika, 27 lipca 132, rok XX, nr. 206, str. 10 </ref> |
||
}} |
}} |
||
Wersja z 23:46, 22 sty 2018
Konrad Ostrowski (zm. około 1944-1947) – polski tancerz i choreograf.
W latach 1926-27 był tancerzem w warszawskim teatrze wodewilowym, występował w 1928-1929 z Lili Larys w kinoteatrze Momus w Warszawie. Opracowywał choreografię do operetek, m.in. do Manewrów jesiennych i Krysi leśniczanki. Około roku 1930 był baletmistrzem rewii w kinoteatrze Hollywood, m.in. "Uśmiechnij się kochanie" (numery To nasze morze, Jak na plaży, Sweet Marie, Tyle dni, Kochaj mnie).[1] Występował w Teatrze Starym w Krakowie w 25 i 26 kwietnia 1931 w parze z Ireną Topolnicką gdzie główną atrakcją był Eugeniusz Bodo[2]. Teatr Popularny w Łodzi gościł Warszawski teatr Nowościz królową operetek Lucyną Messal i Józefem Redo w lipcu 1932. W tym programie Basia Relska występowała w duecie z Ostrowskim[3].
W sezonie 1936 występował w Teatrze Bagatela w Krakowie. Tańczył m.in Wiedeński Walc z Basią Relską. Był też choreografem tej rewii[4]. W 1937 występował wraz z zespołem artystów warszawskich w Teatrze Bagatela w rewii Atak na Kraków[5]. 21 października 1942 Nowy Głos Lubelski informował, że doskonały baletmistrz Konrad Ostrowski oraz primbalerina Irena Topolnicka wykonali na tle zespołu baletowego szereg tańców z doskonałą techniką znamionująca długoletnią rutynę. Występy ich cieszyły się wielkim aplauzem, przy czym taniec - parodia, musiał być powtórzony przy salwach śmiechu[6]. Podczas II wojny światowej współpracował w 1940-44 jako tancerz i baletmistrz z jawnymi teatrami Kometa, Niebieski Motyl, Nowości, Maska i Melodia w Warszawie. Został prawdopodobnie rozstrzelany podczas powstania warszawskiego. Inne źródła podają, że zmarł w Londynie[7][8][9][10].
Przypisy
- ↑ Uśmiechnij się kochanie" : wielki program letni w 15-tu obrazach, ok. 1930
- ↑ Nowy Dziennik, Kraków, 23 kwietnia 1931, rok XIV, nr. 108, str 4.
- ↑ Ilustrowana Republika, 27 lipca 132, rok XX, nr. 206, str. 10
- ↑ Hallo! Tu miłość...! : rewja w 2 częściach 19 obrazach
- ↑ Nowy Dziennik, Kraków, 30 września 1937, rok XX, nr. 268, str 11.
- ↑ Nowy Głos Lubelski. R. 3, nr 246 (21 października 1942)
- ↑ Terpsychora i lekkie muzy, Bożena Mamontowicz-Łojek, Polskie Wydawn. Muzyczne, 1972
- ↑ Ludwik Sempoliński: Wielcy artyści małych scen, 1968
- ↑ Pamiętnik teatralny 1963 zeszyty 1-4, s. 188, 189, 193, 197, 203
- ↑ K. Roman: Pamiętniki, rękopis, Instytut Sztuki PAN.