Iwan Kłymyszyn: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
m Tworzę Szablon:Cytuj |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
W [[1941]] ukończył [[szkoła oficerska im. płk. Konowalca|szkołę oficerską im. płk. Konowalca]]. Następnie był członkiem [[grupy pochodne OUN|grup pochodnych OUN]]. |
W [[1941]] ukończył [[szkoła oficerska im. płk. Konowalca|szkołę oficerską im. płk. Konowalca]]. Następnie był członkiem [[grupy pochodne OUN|grup pochodnych OUN]]. |
||
Był twórcą oddziałów UPA w rejonie [[Krzemieniec (miasto)|Krzemieńca]], dowódcą sotni, następnie kurenia krzemienieckiego, wreszcie dowódcą grupy [[UPA-Południe]]. Jego oddział prowadził eksterminację Polaków w [[powiat krzemieniecki|powiecie krzemienieckim]]<ref>Grzegorz Motyka |
Był twórcą oddziałów UPA w rejonie [[Krzemieniec (miasto)|Krzemieńca]], dowódcą sotni, następnie kurenia krzemienieckiego, wreszcie dowódcą grupy [[UPA-Południe]]. Jego oddział prowadził eksterminację Polaków w [[powiat krzemieniecki|powiecie krzemienieckim]]<ref>{{Cytuj|autor = Grzegorz Motyka |tytuł = Ukraińska partyzantka 1942-1960 |data = 2006 |isbn = 83-88490-58-3 |miejsce = Warszawa |wydawca = Instytut Studiów Politycznych PAN |s = 315 |oclc = 838973434 }}</ref>. Zginął w walce z wojskami [[NKWD]]. |
||
W [[1948]] [[UHWR]] awansowała go pośmiertnie do stopnia [[porucznik]]a i odznaczyła Złotym [[Krzyż Bojowej Zasługi|Krzyżem Bojowej Zasługi]] II klasy. |
W [[1948]] [[UHWR]] awansowała go pośmiertnie do stopnia [[porucznik]]a i odznaczyła Złotym [[Krzyż Bojowej Zasługi|Krzyżem Bojowej Zasługi]] II klasy. |
Wersja z 23:19, 3 cze 2018
porucznik (pośmiertnie) | |
Data i miejsce urodzenia |
1918 |
---|---|
Data śmierci | |
Siły zbrojne |
Iwan Kłymyszyn pseud. Kruk (ur. 1918 w Wereszczakach koło Łanowiec – zm. 7 maja 1944) – oficer Ukraińskiej Powstańczej Armii.
Urodził się w biednej rodzinie chłopskiej. Ukończył szkołę podstawową w rodzinnej miejscowości, a następnie szkołę zawodową w Wiśniowcu. W 1936 wstąpił do Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i został jej aktywnym działaczem. W 1938 został aresztowany przez polską policję i skazany, odsiadywał wyrok w więzieniu w Krzemieńcu, następnie skierowany został do obozu w Berezie Kartuskiej. Z obozu wydostał się podczas kampanii wrześniowej.
W 1941 ukończył szkołę oficerską im. płk. Konowalca. Następnie był członkiem grup pochodnych OUN.
Był twórcą oddziałów UPA w rejonie Krzemieńca, dowódcą sotni, następnie kurenia krzemienieckiego, wreszcie dowódcą grupy UPA-Południe. Jego oddział prowadził eksterminację Polaków w powiecie krzemienieckim[1]. Zginął w walce z wojskami NKWD.
W 1948 UHWR awansowała go pośmiertnie do stopnia porucznika i odznaczyła Złotym Krzyżem Bojowej Zasługi II klasy.
Przypisy
- ↑ Grzegorz Motyka , Ukraińska partyzantka 1942-1960, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN, 2006, s. 315, ISBN 83-88490-58-3, OCLC 838973434 .