Hamulec elektrodynamiczny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Poprawiono literówkę - "niektórych" |
drobne redakcyjne, źródła/przypisy |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Podstawową zaletą hamowania elektrodynamicznego jest oszczędność okładzin ciernych i powierzchni tocznych kół (starszy tabor) lub tarcz hamulcowych. Przy wykorzystaniu [[hamowanie rekuperacyjne|hamowania rekuperacyjnego]] można odzyskać część energii włożonej w rozpędzanie pojazdu. |
Podstawową zaletą hamowania elektrodynamicznego jest oszczędność okładzin ciernych i powierzchni tocznych kół (starszy tabor) lub tarcz hamulcowych. Przy wykorzystaniu [[hamowanie rekuperacyjne|hamowania rekuperacyjnego]] można odzyskać część energii włożonej w rozpędzanie pojazdu. |
||
Hamowanie elektrodynamiczne może być tym wydajniejsze, im większą moc silnika(ów) ma hamowany pojazd. Z tego względu jest hamulcem zasadniczym w tramwajach, wagonach metra, najnowszych [[Elektryczny zespół trakcyjny|EZT]]. Starsze zespoły trakcyjne (z silnikami szeregowymi prądu stałego np. klasyczne [[EN57]]) miały niewystarczającą moc zespołu napędowego do hamowania elektrodynamicznego i nie było ono w nich stosowane. |
Hamowanie elektrodynamiczne może być tym wydajniejsze, im większą moc silnika(ów) ma hamowany pojazd. W pociągach hamulec elektrodynamiczny jest najskuteczniejszy przy dużych prędkościach<ref>{{Cytuj |autor = Marcin |tytuł = Centrum Techniki Kolejowej w Bydgoszczy - Hamowanie elektrodynamiczne |data dostępu = 2018-11-27 |opublikowany = www.trakcja.one.pl |url = http://www.trakcja.one.pl/strona/hamowanie%20oporowe.html}}</ref>. Z tego względu jest hamulcem zasadniczym w tramwajach, wagonach metra, najnowszych [[Elektryczny zespół trakcyjny|EZT]]. Starsze zespoły trakcyjne (z silnikami szeregowymi prądu stałego np. klasyczne [[EN57]]) miały niewystarczającą moc zespołu napędowego do hamowania elektrodynamicznego i nie było ono w nich stosowane. |
||
== Przypisy == |
|||
| ⚫ | |||
{{Przypisy |
|||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Hamulce w pojazdach szynowych|Elektrodynamiczny]] |
[[Kategoria:Hamulce w pojazdach szynowych|Elektrodynamiczny]] |
||
Wersja z 18:53, 27 lis 2018
 |
Ten artykuł od 2016-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Hamulec elektrodynamiczny – hamulec wykorzystujący pracę prądnicową silników elektrycznych w lokomotywach elektrycznych, tramwajach, wagonach metra i niektórych lokomotywach spalinowych z przekładnią elektryczną.
Zasada działania polega na przekształcaniu części energii kinetycznej poruszającego się pojazdu na energię elektryczną, która może być zwracana do sieci trakcyjnej, magazynowana (hamowanie rekuperacyjne), albo wytracana na opornikach na ciepło.
Podstawową zaletą hamowania elektrodynamicznego jest oszczędność okładzin ciernych i powierzchni tocznych kół (starszy tabor) lub tarcz hamulcowych. Przy wykorzystaniu hamowania rekuperacyjnego można odzyskać część energii włożonej w rozpędzanie pojazdu.
Hamowanie elektrodynamiczne może być tym wydajniejsze, im większą moc silnika(ów) ma hamowany pojazd. W pociągach hamulec elektrodynamiczny jest najskuteczniejszy przy dużych prędkościach[1]. Z tego względu jest hamulcem zasadniczym w tramwajach, wagonach metra, najnowszych EZT. Starsze zespoły trakcyjne (z silnikami szeregowymi prądu stałego np. klasyczne EN57) miały niewystarczającą moc zespołu napędowego do hamowania elektrodynamicznego i nie było ono w nich stosowane.
Przypisy
- ↑ Marcin, Centrum Techniki Kolejowej w Bydgoszczy - Hamowanie elektrodynamiczne [online], www.trakcja.one.pl [dostęp 2018-11-27].