Ambasada Gruzji w Polsce: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Anulowanie wersji 55801220 autorstwa Świętokrzyskie3 (dyskusja) Znacznik: Anulowanie edycji |
|||
Linia 33: | Linia 33: | ||
Demokratyczna Republika Gruzji w 1919 mianowała swojego przedstawiciela dyplomatycznego w Warszawie, tym samym nawiązując z Polską stosunki dyplomatyczne. Przedstawicielstwo mieściło się w kamienicy Władysława Pusłowskiego przy [[Ulica Nowy Świat w Warszawie|ul. Nowy Świat]] 17 (1922). |
Demokratyczna Republika Gruzji w 1919 mianowała swojego przedstawiciela dyplomatycznego w Warszawie, tym samym nawiązując z Polską stosunki dyplomatyczne. Przedstawicielstwo mieściło się w kamienicy Władysława Pusłowskiego przy [[Ulica Nowy Świat w Warszawie|ul. Nowy Świat]] 17 (1922). |
||
W okresie [[Wojna polsko-bolszewicka|Wojny polsko-bolszewickiej]], w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do [[Poznań|Poznania]]. |
W okresie [[Wojna polsko-bolszewicka|Wojny polsko-bolszewickiej]], w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do [[Poznań|Poznania]]. Z powodu udanej inwazji ZSRR na Gruzję (luty-marzec 1921) i stworzenia [[Zakaukaska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|Zakaukaskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej]] stosunki polsko-gruzieńskie uległy ograniczeniu, jednak Polska nie uznała aneksji Gruzji przez Sowietów [[Sojusz polsko-gruziński|i utrzymywała kontakty z osiadłym w Paryżu gruzińskim rządem emigracyjnym]] |
||
Ponownie stosunki dyplomatyczne z Gruzją nawiązano w 1992, a w Polsce w latach 2001–2003 była akredytowana ambasada w [[Berlin]]ie. W latach 2003–2004 ambasada funkcjonowała w Warszawie, ponownie została uruchomiona w 2005, mieszcząc się przy ul. Wąchockiej 1 s, od 2010 przy ul. Berneńskiej 6, a od 2016 przy ul. Krynicznej 2. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 22:01, 28 lut 2019
Siedziba Wydziału Konsularnego Ambasady Gruzji przy ul. Berneńskiej | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1919, 1992 |
Ambasador | |
Zatrudnienie |
6+ |
Adres | |
ul. Kryniczna 2 03-934 Warszawa[1] | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52,22870°N 21,05277°E/52,228700 21,052770 | |
Strona internetowa |
Ambasada Gruzji w Polsce (gruz. საქართველოს საელჩო პოლონეთში) – gruzińska placówka dyplomatyczna mieszcząca się w Warszawie przy ul. Krynicznej 2.
Podział Organizacyjny
- Wydział Konsularny, ul. Berneńska 6
Siedziba
Demokratyczna Republika Gruzji w 1919 mianowała swojego przedstawiciela dyplomatycznego w Warszawie, tym samym nawiązując z Polską stosunki dyplomatyczne. Przedstawicielstwo mieściło się w kamienicy Władysława Pusłowskiego przy ul. Nowy Świat 17 (1922).
W okresie Wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania. Z powodu udanej inwazji ZSRR na Gruzję (luty-marzec 1921) i stworzenia Zakaukaskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej stosunki polsko-gruzieńskie uległy ograniczeniu, jednak Polska nie uznała aneksji Gruzji przez Sowietów i utrzymywała kontakty z osiadłym w Paryżu gruzińskim rządem emigracyjnym
Ponownie stosunki dyplomatyczne z Gruzją nawiązano w 1992, a w Polsce w latach 2001–2003 była akredytowana ambasada w Berlinie. W latach 2003–2004 ambasada funkcjonowała w Warszawie, ponownie została uruchomiona w 2005, mieszcząc się przy ul. Wąchockiej 1 s, od 2010 przy ul. Berneńskiej 6, a od 2016 przy ul. Krynicznej 2.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Heads and diplomatic staff of diplomatic missions of foreign states in the Republic of Poland, G – L [online], www.msz.gov.pl [dostęp 2017-11-15] (ang.).
Bibliografia
- Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918-1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom III. Azja, Zakaukazie, Australia i Oceania 1918-2009, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2010, s. 286, ISBN 978-83-7452-042-3