Wikipedysta:Slovolyub/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
Slovolyub (dyskusja | edycje)
UWAGA! Usunięcie treści (strona pozostała pusta)!
Znacznik: Usunięcie całej zawartości strony
Slovolyub (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
== Korespondencja ==
Isabelle de Charrière prowadziła szeroką korespondencję z wieloma osobami, w tym z intelektualistami takimi jak [[David-Louis Constant de Rebecque|David-Louis Constant d'Hermenches]], James Boswell, [[Benjamin Constant]] i jej tłumacz [[język niemiecki|j. niemieckiego]] [[Ludwig Ferdinand Huber]].

W 1760 roku Isabelle spotkała Davida-Louisa Constanta d'Hermenchesa (1722–1785), żonatego szwajcarskiego oficera uważanego w społeczeństwie za [[Don Juan]]a. Po wielu wahaniach, potrzeba wyrażenia siebie przez Isabelle pokonała jej skrupuły i po drugim spotkaniu dwa lata później rozpoczęła z nim intymną i tajną korespondencję przez około 15 lat. Constant d'Hermenches miał być jednym z jej najważniejszych korespondentów.

Szkocki pisarz James Boswell spotykał się z nią często w Utrechcie i Zamku Zuylen w latach 1763-1764, kiedy studiował prawo na [Uniwersytecie w Utrechcie]. Nazywał ją „Zélide”. Stał się stałym korespondentem przez kilka lat po opuszczeniu Holandii, idąc na [[Grand Tour]]. Napisał do niej, że nie był w niej zakochany. Ona odpowiedziała: „Zgadzamy się, ponieważ nie mam talentu do podporządkowania”. W 1766 r. wysłał warunkową propozycję do ojca po spotkaniu z jej bratem w Paryżu, ale ojcowie nie zgodzili się na małżeństwo.

W 1786 r. Mme de Charrière spotkała w Paryżu siostrzeńca Constanta d'Hermenchesa, pisarza Benjamina Constanta. Kilka razy odwiedzał ją w Colombier. Tam napisali razem powieść epistolarna i rozpoczęła się wymiana listów, która potrwa do końca jej życia.

Miała także interesującą korespondencję ze swoim tłumaczem niemieckiego Ludwigiem Ferdinandem Huberem.

Wersja z 19:50, 6 kwi 2019

Korespondencja

Isabelle de Charrière prowadziła szeroką korespondencję z wieloma osobami, w tym z intelektualistami takimi jak David-Louis Constant d'Hermenches, James Boswell, Benjamin Constant i jej tłumacz j. niemieckiego Ludwig Ferdinand Huber.

W 1760 roku Isabelle spotkała Davida-Louisa Constanta d'Hermenchesa (1722–1785), żonatego szwajcarskiego oficera uważanego w społeczeństwie za Don Juana. Po wielu wahaniach, potrzeba wyrażenia siebie przez Isabelle pokonała jej skrupuły i po drugim spotkaniu dwa lata później rozpoczęła z nim intymną i tajną korespondencję przez około 15 lat. Constant d'Hermenches miał być jednym z jej najważniejszych korespondentów.

Szkocki pisarz James Boswell spotykał się z nią często w Utrechcie i Zamku Zuylen w latach 1763-1764, kiedy studiował prawo na [Uniwersytecie w Utrechcie]. Nazywał ją „Zélide”. Stał się stałym korespondentem przez kilka lat po opuszczeniu Holandii, idąc na Grand Tour. Napisał do niej, że nie był w niej zakochany. Ona odpowiedziała: „Zgadzamy się, ponieważ nie mam talentu do podporządkowania”. W 1766 r. wysłał warunkową propozycję do ojca po spotkaniu z jej bratem w Paryżu, ale ojcowie nie zgodzili się na małżeństwo.

W 1786 r. Mme de Charrière spotkała w Paryżu siostrzeńca Constanta d'Hermenchesa, pisarza Benjamina Constanta. Kilka razy odwiedzał ją w Colombier. Tam napisali razem powieść epistolarna i rozpoczęła się wymiana listów, która potrwa do końca jej życia.

Miała także interesującą korespondencję ze swoim tłumaczem niemieckiego Ludwigiem Ferdinandem Huberem.