Wilhelm Rau: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawiłem styl |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Syn Mikołaja (kapitana reńskiego parowca) i Zuzanny z Hildebrandtów. szkołę średnią ukończył w [[Moguncja|Moguncji]], później przebywał na praktykach w Anglii, w zakładach Cockerilla. Za namową swego stryja, który był dyrektorem fabryki na Solcu, osiedlił się w Warszawie. W latach 1841–1855 był administratorem Rządowej Fabryki Machin na Solcu. W czasie wojny krymskiej przejął, wraz z Lilpopem, 60% udziałów w firmie, przekształconej później w zakłady ''[[Lilpop, Rau i Loewenstein]]'' w [[Warszawa|Warszawie]] (1868). Był twórcą lub udziałowcem kilku innych przedsiębiorstw, miał dobra ziemskie w powiecie rówieńskim. Jego majątek oceniano na 40 milionów rubli. |
Syn Mikołaja (kapitana reńskiego parowca) i Zuzanny z Hildebrandtów. szkołę średnią ukończył w [[Moguncja|Moguncji]], później przebywał na praktykach w Anglii, w zakładach Cockerilla. Za namową swego stryja, który był dyrektorem fabryki na Solcu, osiedlił się w Warszawie. W latach 1841–1855 był administratorem Rządowej Fabryki Machin na Solcu. W czasie wojny krymskiej przejął, wraz z Lilpopem, 60% udziałów w firmie, przekształconej później w zakłady ''[[Lilpop, Rau i Loewenstein]]'' w [[Warszawa|Warszawie]] (1868). Był twórcą lub udziałowcem kilku innych przedsiębiorstw, miał dobra ziemskie w powiecie rówieńskim. Jego majątek oceniano na 40 milionów rubli. |
||
Aktywnie |
Aktywnie udzielał się w organizacjach przemysłowców, był założycielem Towarzystwa Metalurgicznego Dnieprowskiego (ok. 1887). Fundator ogródków dziecięcych. W Warszawie wybudował sobie [[Pałacyk Wilhelma Ellisa Raua|pałacyk]] zaprojektowany przez [[Leandro Marconi]]ego. |
||
Pod koniec życia osiedlił się we [[Frankfurt nad Menem|Frankfurcie nad Menem]], gdzie zmarł i został pochowany. |
Pod koniec życia osiedlił się we [[Frankfurt nad Menem|Frankfurcie nad Menem]], gdzie zmarł i został pochowany. |
||
Wersja z 21:08, 7 kwi 2019
Wilhelm Ellis Rau (ur. w 1825 w Moguncji, zm. 9 kwietnia 1899 we Frankfurcie nad Menem[1]) – przemysłowiec, bankier, kalwinista.
Syn Mikołaja (kapitana reńskiego parowca) i Zuzanny z Hildebrandtów. szkołę średnią ukończył w Moguncji, później przebywał na praktykach w Anglii, w zakładach Cockerilla. Za namową swego stryja, który był dyrektorem fabryki na Solcu, osiedlił się w Warszawie. W latach 1841–1855 był administratorem Rządowej Fabryki Machin na Solcu. W czasie wojny krymskiej przejął, wraz z Lilpopem, 60% udziałów w firmie, przekształconej później w zakłady Lilpop, Rau i Loewenstein w Warszawie (1868). Był twórcą lub udziałowcem kilku innych przedsiębiorstw, miał dobra ziemskie w powiecie rówieńskim. Jego majątek oceniano na 40 milionów rubli.
Aktywnie udzielał się w organizacjach przemysłowców, był założycielem Towarzystwa Metalurgicznego Dnieprowskiego (ok. 1887). Fundator ogródków dziecięcych. W Warszawie wybudował sobie pałacyk zaprojektowany przez Leandro Marconiego.
Pod koniec życia osiedlił się we Frankfurcie nad Menem, gdzie zmarł i został pochowany.
Źródła
Przypisy
- ↑ l, Wilhelm Ellis Rau [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2016-12-26].