Konotacja (logika): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
+ (dzielenie) |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Konotacja''' – wprowadzone przez [[John Stuart Mill|J.S.Milla]] bardziej techniczne określenie zwrotu |
'''Konotacja''' – wprowadzone przez [[John Stuart Mill|J.S.Milla]] bardziej techniczne określenie zwrotu „[[znaczenie]] nazwy”. Treść charakterystyczna nazwy '''N''' (ogół cech charakterystyczny dla [[zakres nazwy|zakresu nazwy]]''' N''', taki, że przysługuje wszystkim [[desygnat]]om tej nazwy i tylko im) stanowi konotację nazwy '''N''' (treść językową) wtedy i tylko wtedy, gdy, dowolna osoba '''O''', znająca i stosująca konwencje języka '''J''', do którego należy rozpatrywana nazwa '''N''', poinformowana o tym, że jakiś przedmiot '''p''' ma wszystkie cechy zawarte w treści nazwy '''N''', może poprawnie rozstrzygnąć, czy dany przedmiot '''p''' jest desygnatem nazwy '''N'''. Znaczenie nazwy, najogólniej rzecz biorąc, jest to sposób posługiwania się tą nazwą przez ludzi. |
||
Konotacja - cechy współoznaczane łącznie przez nazwę, tworzące jej treść, sens; (współ)oznaczenie zespołu cech wyrazu, kojarzących się wtórnie z jego gł. znaczeniem; tworzy warstwę skojarzeniową słowa |
Konotacja - cechy współoznaczane łącznie przez nazwę, tworzące jej treść, sens; (współ)oznaczenie zespołu cech wyrazu, kojarzących się wtórnie z jego gł. znaczeniem; tworzy warstwę skojarzeniową słowa |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
* [[ekstensja]] |
* [[ekstensja]] |
||
== |
== Bibliografia == |
||
* Kazimierz Ajdukiewicz |
* {{Cytuj|autor=[[Kazimierz Ajdukiewicz]]|tytuł=Logika pragmatyczna}} |
||
* Kazimierz Ajdukiewicz |
* {{Cytuj|autor=[[Kazimierz Ajdukiewicz]]|tytuł=Język i poznanie|wolumin=I}} |
||
* Tadeusz Kotarbiński |
* {{Cytuj|autor=[[Tadeusz Kotarbiński]]|tytuł=Elementy teorii poznania, logiki i metodologii nauk}} |
||
* Tadeusz Kwiatkowski |
* {{Cytuj|autor=[[Tadeusz Kwiatkowski]]|tytuł=Logika ogólna}} |
||
[[Kategoria:Logika]] |
[[Kategoria:Logika]] |
||
Wersja z 13:30, 9 cze 2019
Konotacja – wprowadzone przez J.S.Milla bardziej techniczne określenie zwrotu „znaczenie nazwy”. Treść charakterystyczna nazwy N (ogół cech charakterystyczny dla zakresu nazwy N, taki, że przysługuje wszystkim desygnatom tej nazwy i tylko im) stanowi konotację nazwy N (treść językową) wtedy i tylko wtedy, gdy, dowolna osoba O, znająca i stosująca konwencje języka J, do którego należy rozpatrywana nazwa N, poinformowana o tym, że jakiś przedmiot p ma wszystkie cechy zawarte w treści nazwy N, może poprawnie rozstrzygnąć, czy dany przedmiot p jest desygnatem nazwy N. Znaczenie nazwy, najogólniej rzecz biorąc, jest to sposób posługiwania się tą nazwą przez ludzi.
Konotacja - cechy współoznaczane łącznie przez nazwę, tworzące jej treść, sens; (współ)oznaczenie zespołu cech wyrazu, kojarzących się wtórnie z jego gł. znaczeniem; tworzy warstwę skojarzeniową słowa
Zobacz też
Bibliografia
- Kazimierz Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna.
- Kazimierz Ajdukiewicz, Język i poznanie, t. I.
- Tadeusz Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki i metodologii nauk.
- Tadeusz Kwiatkowski, Logika ogólna.