Dopasowanie do wzorca: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m dr. tech. |
m Zamieniam przestarzały tag 'source' na 'syntaxhighlight' |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
== Wyrażenia regularne == |
== Wyrażenia regularne == |
||
W większości nowych języków wyrażeń regularnych można używać jako wzorców, np ([[Perl]]): |
W większości nowych języków wyrażeń regularnych można używać jako wzorców, np ([[Perl]]): |
||
< |
<syntaxhighlight lang="perl"> |
||
if ($numer_ip =~ /^(\d+)\.(\d+)\.(\d+)\.(\d+)$/) |
if ($numer_ip =~ /^(\d+)\.(\d+)\.(\d+)\.(\d+)$/) |
||
{ |
{ |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
# nie pasuje do wzorca |
# nie pasuje do wzorca |
||
} |
} |
||
</syntaxhighlight> |
|||
</source> |
|||
Dopasowywanie to jest jednym z głównych źródeł siły ekspresji i zwięzłości Perla i innych nowych języków ([[Ruby (język programowania)|Ruby]], [[PHP]], [[Python]] itd.). Analogiczny kod w [[C (język programowania)|C]] musiałby korzystać z biblioteki zapewniającej dopasowywane do wzorców (np. [[PCRE]]), lub byłby proporcjonalnie gigantyczny, i zarazem mało czytelny i z dużymi szansami na wystąpienie błędów. |
Dopasowywanie to jest jednym z głównych źródeł siły ekspresji i zwięzłości Perla i innych nowych języków ([[Ruby (język programowania)|Ruby]], [[PHP]], [[Python]] itd.). Analogiczny kod w [[C (język programowania)|C]] musiałby korzystać z biblioteki zapewniającej dopasowywane do wzorców (np. [[PCRE]]), lub byłby proporcjonalnie gigantyczny, i zarazem mało czytelny i z dużymi szansami na wystąpienie błędów. |
Wersja z 23:51, 17 kwi 2020
Dopasowanie do wzorca to operacja, gdzie pewne wyrażenie sprawdza się ze wzorcem, w którym może znajdować się jedno lub więcej "wolnych miejsc". W wyniku, o ile nastąpiło dopasowanie otrzymuje się listę wyrażeń które dopasowały się do wolnych miejsc wzorca.
Dopasowywanie do wzorca jest bardzo ekspresywną techniką programistyczną. Dwa najpopularniejsze systemy to:
- wyrażenia regularne
- wzorce symboliczne
Wyrażenia regularne
W większości nowych języków wyrażeń regularnych można używać jako wzorców, np (Perl):
if ($numer_ip =~ /^(\d+)\.(\d+)\.(\d+)\.(\d+)$/)
{
# pasuje do wzorca, kolejne liczby w $1 $2 $3 $4
} else {
# nie pasuje do wzorca
}
Dopasowywanie to jest jednym z głównych źródeł siły ekspresji i zwięzłości Perla i innych nowych języków (Ruby, PHP, Python itd.). Analogiczny kod w C musiałby korzystać z biblioteki zapewniającej dopasowywane do wzorców (np. PCRE), lub byłby proporcjonalnie gigantyczny, i zarazem mało czytelny i z dużymi szansami na wystąpienie błędów.
Wzorce symboliczne
W językach funkcyjnych zwykle używa się wzorców symbolicznych - termów ze zmiennymi, które dopasowuje się do danego wyrażenia przez unifikację. Dostępny jest również specjalny symbol uniwersalny, pasujący do każdego obiektu; w wielu językach to znak podkreślenia _.
Na przykład (w Ocamlu) zamiana wartości liczbowej na ciąg znaków z użyciem dopasowania można zrealizować następująco:
match liczba with 0 -> "zero" | 1 -> "jeden" | 2 -> "dwa" | _ -> "inna liczba"
To samo można uzyskać instrukcją warunkową:
if liczba = 0 then "zero" else if liczba = 1 then "jeden" else if liczba = 2 then "dwa" else "inna liczba"
Jednak zapis jest bardziej rozwlekły i mniej czytelny.
Jeszcze inny przykład wykorzystujący konstruktory list; zapis x::lista oznacza doklejenie na początek listy elementu x, wynikiem jest nowa lista.
match zmienna with [] -> "Lista jest pusta" | x::[] -> "Lista ma jeden element: " ^ x | x::y::[] -> "Lista ma dwa elementy: " ^ x ^ " i " ^ y | x::y::z::[] -> "Lista ma trzy elementy: " ^ x ^ ", " ^ y ^" i " ^ z | x::y::z::_ -> "Lista ma więcej niż trzy elementy: " ^ x ^ ", " ^ y ^", " ^ z ^ "..."
Czy też przekształcać symbole w inne wyrażenia (Ocaml, kod z texvc):
let get_encoding = function UTF8 -> "\\usepackage{ucs}\n\\usepackage[utf8]{inputenc}\n" | LATIN1 -> "\\usepackage[latin1]{inputenc}\n" | LATIN2 -> "\\usepackage[latin2]{inputenc}\n"