Cyklomorfoza: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek |
m źródła/przypisy |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
{{Przypisy| |
{{Przypisy| |
||
<ref name="Jura">{{Cytuj książkę | nazwisko= Jura | imię=Czesław | tytuł= Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy | data=2007 | wydawca=[[Wydawnictwo Naukowe PWN]]| miejsce=Warszawa | isbn=978-83-01-14595-8}}</ref> |
<ref name="Jura">{{Cytuj książkę | nazwisko= Jura | imię=Czesław | tytuł= Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy | data=2007 | wydawca=[[Wydawnictwo Naukowe PWN]]| miejsce=Warszawa | isbn=978-83-01-14595-8}}</ref> |
||
<ref name="Rutkowska">{{ |
<ref name="Rutkowska">{{Cytuj | autor = A. Ewa Rutkowska, Joanna Pijanowska| tytuł=Zmienność morfologiczna organizmów planktonowych - sposób na życie w zmiennym środowisku | url = http://psjd.icm.edu.pl/psjd/element/bwmeta1.element.bwnjournal-article-ksv48p451kz | czasopismo = Kosmos | wolumin = 48 | numer = 4 | data = 1999 | s = 451-463 | język = pl}}</ref> |
||
}} |
}} |
||
Aktualna wersja na dzień 09:40, 30 cze 2020
Cyklomorfoza (gr. kýklos koło, morphē kształt), polimorfizm sezonowy – sezonowa zmienność wielkości i kształtu ciała drobnych organizmów (bezkręgowców oraz glonów planktonowych) w kolejnych pokoleniach w ciągu roku. Powszechna u planktonowych skorupiaków, zwłaszcza wioślarek.
U Daphnia cucullata zimowe formy mają głowę okrągłą, latem pojawiają się osobniki o coraz bardziej wydłużonych głowach ("hełmach") dochodzących do 60% długości ciała, jesienią zaś znowu wracają formy o coraz krótszej głowie. U Daphnia pulex pojawiają się wyrostki karapaksu[1]. Podobne struktury wytwarzane są przez inne organizmy. Wrotki i niektóre glony sezonowo wytwarzają kolce.
Przyczyny tego zjawiska są nie do końca ustalone. Dawniej uważano, że ma to związek z przystosowaniem się organizmu do zmian lepkości wody spowodowanych zmianą temperatury. Obecnie postuluje się, że jest to mechanizm obronny mający utrudnić pochwycenie przez drapieżniki[2].
Nazwę zjawiska wprowadził w 1904 roku Robert Lauterborn[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.
- ↑ a b A. Ewa Rutkowska, Joanna Pijanowska, Zmienność morfologiczna organizmów planktonowych - sposób na życie w zmiennym środowisku, „Kosmos”, 48 (4), 1999, s. 451-463 (pol.).