Károly Schilberszky: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
== Zyciorys == |
== Zyciorys == |
||
W 1886 r. ukończył [[Uniwersytet Loránda Eötvösa|Uniwersytet Budapeszteński]], uzyskując dyplom z geografii naturalnej. W latach 1887–1888 był pracownikiem stacji testowania nasion, w latach 1888–1894 adiunktem u Lajosa Jurányi na Wydziale Botaniki Uniwersytetu |
W 1886 r. ukończył [[Uniwersytet Loránda Eötvösa|Uniwersytet Budapeszteński]], uzyskując dyplom z geografii naturalnej. W latach 1887–1888 był pracownikiem stacji testowania nasion, w latach 1888–1894 adiunktem u Lajosa Jurányi na Wydziale Botaniki Uniwersytetu Budapeszteńskiego. W 1893 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Od 1894 r. był fitopatologiem w Instytucie Ogrodnictwa. Od 1904 r. wykładał na Uniwersytecie Budapeszteńskim, w 1911 r. na politechnice, w 1923 r. na Wydziale Ekonomicznym. Od 1926 na zorganizowanym wówczas Wydziale Rolniczym był zastępcą fitopatologa, a następnie wykładowcą. Odszedł na emeryturę w 1934 roku. Zmarł w Budapeszcie w wieku 72 lat<ref name=hu/>. |
||
== Praca naukowa == |
== Praca naukowa == |
||
Przez większą część swojej kariery naukowej zajmował się grzybami i |
Przez większą część swojej kariery naukowej zajmował się mchami, grzybami i fitopatologią, szczególnie chorobami ziemniaka. Opisał groźną jego chorobę – [[rak ziemniaka|raka ziemniaka]] i wywołującego ją patogena ''[[Synchytrium endobioticum]]''. Zajmował się także chorobami drzew owocowych i winogron ([[Brunatna zgnilizna drzew pestkowych|brunatną zgnilizną drzew pestkowych]], [[mączniak prawdziwy|mączniakiem prawdziwym]]), a także chorobami zbóż ([[rdza źdźbłowa zbóż i traw|rdzą źdźbłową zbóż i traw]]). Prowadził również działalność popularyzatorską w zakresie rolnictwa. Od 1902 do 1906 redagował Biuletyny Botaniczne<ref name=hu/>. |
||
Opisał nowe [[takson]]y roślin i grzybów. W ich naukowych nazwach dodawany jest skrót jego [[Lista skrótów nazwisk botaników i mykologów|nazwiska]] Schilb<ref name=if/>. |
Opisał nowe [[takson]]y roślin i grzybów. W ich naukowych nazwach dodawany jest skrót jego [[Lista skrótów nazwisk botaników i mykologów|nazwiska]] Schilb<ref name=if/>. |
||
Wersja z 14:40, 2 sty 2021
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 września 1935 |
| Zawód, zajęcie |
naukowiec |
Károly Schilberszky (ur. 26 listopada 1863 w Budapeszcie, zm. 10 września 1935 tamże) – węgierski botanik, mykolog i fitopatolog, profesor uniwwersytetu.
Zyciorys
W 1886 r. ukończył Uniwersytet Budapeszteński, uzyskując dyplom z geografii naturalnej. W latach 1887–1888 był pracownikiem stacji testowania nasion, w latach 1888–1894 adiunktem u Lajosa Jurányi na Wydziale Botaniki Uniwersytetu Budapeszteńskiego. W 1893 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Od 1894 r. był fitopatologiem w Instytucie Ogrodnictwa. Od 1904 r. wykładał na Uniwersytecie Budapeszteńskim, w 1911 r. na politechnice, w 1923 r. na Wydziale Ekonomicznym. Od 1926 na zorganizowanym wówczas Wydziale Rolniczym był zastępcą fitopatologa, a następnie wykładowcą. Odszedł na emeryturę w 1934 roku. Zmarł w Budapeszcie w wieku 72 lat[1].
Praca naukowa
Przez większą część swojej kariery naukowej zajmował się mchami, grzybami i fitopatologią, szczególnie chorobami ziemniaka. Opisał groźną jego chorobę – raka ziemniaka i wywołującego ją patogena Synchytrium endobioticum. Zajmował się także chorobami drzew owocowych i winogron (brunatną zgnilizną drzew pestkowych, mączniakiem prawdziwym), a także chorobami zbóż (rdzą źdźbłową zbóż i traw). Prowadził również działalność popularyzatorską w zakresie rolnictwa. Od 1902 do 1906 redagował Biuletyny Botaniczne[1].
Opisał nowe taksony roślin i grzybów. W ich naukowych nazwach dodawany jest skrót jego nazwiska Schilb[2].
Przypisy
- ↑ a b Husz Bél a,Schilberszky Károly emlékezete, 1863 – 1935, Botanikai Közlemények, 1938
- ↑ Index Fungorum (autorzy) [online] [dostęp 2021-01-02] (ang.).