Neoterycy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
uzup. + edd. |
+Wergiliusz |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Neoterycy zerwali z rzymską tradycją wielkich [[epos]]ów historycznych. Wzorując się na poezji [[hellenizm|hellenistycznej]], zwłaszcza aleksandryjskiej, preferowali utwory niewielkich rozmiarów, lecz wycyzelowane do perfekcji (np. jeden z nich, [[Helwiusz Cynna]], pracował przez dziesięć lat nad [[epylion]]em zatytułowanym "Smyrna"). Znamienne było przyjęcie zasady konstruowania poezji na wzór [[Kallimach]]a. Jedynym przedstawicielem neoteryków, którego utwory znamy, jest [[Katullus]]. Z innych zachowały się najwyżej kilkuwersowe fragmenty. |
Neoterycy zerwali z rzymską tradycją wielkich [[epos]]ów historycznych. Wzorując się na poezji [[hellenizm|hellenistycznej]], zwłaszcza aleksandryjskiej, preferowali utwory niewielkich rozmiarów, lecz wycyzelowane do perfekcji (np. jeden z nich, [[Helwiusz Cynna]], pracował przez dziesięć lat nad [[epylion]]em zatytułowanym "Smyrna"). Znamienne było przyjęcie zasady konstruowania poezji na wzór [[Kallimach]]a. Jedynym przedstawicielem neoteryków, którego utwory znamy, jest [[Katullus]]. Z innych zachowały się najwyżej kilkuwersowe fragmenty. |
||
Z neoterykami sympatyzował - młody w okresie ich działalności - [[Wergiliusz]], ślady ich wpływu odnajduje się w jego twórczości. |
|||
Ci neoterycy byli w swoich czasach nazywani terminem łacińskim ''poetae novi'', lub greckim ''hoi neoteroi poietai'', co oznacza "poeci młodsi". Tak nazywa ich [[Cyceron]]. Właściwy termin "neoterycy" (łac. ''poetae neoterici'') został ukuty dopiero w czasach Antoninów - była nim nazywana grupa współcześnie działających poetów awangardowych. |
Ci neoterycy byli w swoich czasach nazywani terminem łacińskim ''poetae novi'', lub greckim ''hoi neoteroi poietai'', co oznacza "poeci młodsi". Tak nazywa ich [[Cyceron]]. Właściwy termin "neoterycy" (łac. ''poetae neoterici'') został ukuty dopiero w czasach Antoninów - była nim nazywana grupa współcześnie działających poetów awangardowych. |
||
Wersja z 15:17, 20 maj 2007
Neoterycy (od gr. hoi neoteroi poietai, dosłownie "poeci młodsi") - to termin oznaczający współcześnie grupę młodych poetów rzymskich działających w połowie I wieku p.n.e.
Neoterycy zerwali z rzymską tradycją wielkich eposów historycznych. Wzorując się na poezji hellenistycznej, zwłaszcza aleksandryjskiej, preferowali utwory niewielkich rozmiarów, lecz wycyzelowane do perfekcji (np. jeden z nich, Helwiusz Cynna, pracował przez dziesięć lat nad epylionem zatytułowanym "Smyrna"). Znamienne było przyjęcie zasady konstruowania poezji na wzór Kallimacha. Jedynym przedstawicielem neoteryków, którego utwory znamy, jest Katullus. Z innych zachowały się najwyżej kilkuwersowe fragmenty.
Z neoterykami sympatyzował - młody w okresie ich działalności - Wergiliusz, ślady ich wpływu odnajduje się w jego twórczości.
Ci neoterycy byli w swoich czasach nazywani terminem łacińskim poetae novi, lub greckim hoi neoteroi poietai, co oznacza "poeci młodsi". Tak nazywa ich Cyceron. Właściwy termin "neoterycy" (łac. poetae neoterici) został ukuty dopiero w czasach Antoninów - była nim nazywana grupa współcześnie działających poetów awangardowych.