Rudawy Weporskie

Rudawy Veporskie (słow. Veporské vrchy) - grupa górska w środkowej Słowacji, w Wewnętrznych Karpatach Zachodnich, zaliczana do Łańcucha Rudaw Słowackich. Najwyższy szczyt: Fabova hoľa (1439 m n.p.m.).

Od północy Góry Weporskie ogranicza Bruzda Hronu (słow. Horehronské podolie) - dolina, którą płynie rzeka Hron. Od zachodu przylega do nich grupa górska Polany (słow. Poľana). Na południu przechodzą w Pogórze Rewuckie (słow. Revucká vrchovina), a na południowym wschodzie - w Góry Stolickie (słow. Stolické vrchy). Od wschodu przełęcz Burda (słow. Sedlo Burda, 1006 m n.p.m.) oddziela Góry Weporskie od Murańskiego Krasu.

Góry Weporskie dzielą się na 4 mniejsze grupy górskie o zdecydowanie odmiennych charakterach: grupa Čierťiaža na północnym zachodzie, Sihlianska planina na południowym zahodzie, Balocké vrchy w części środkowej i grupa Fabovej na północnym wschodzie.

Grupa Čierťiaža z najwyższym szczytem Čierťiaž (1204 m n.p.m.) charakteryzuje się licznymi, rozgałęzionymi grzbietami górskimi, porozcinanymi głęboko siecią dolin potoków. Jest silnie zalesiona. Jej budowa geologiczna jest bardzo zróżnicowana: obok starych skał krystalicznych i metamorficznych występują tu mezozoiczne wapienie, dolomity i kwarcyty. Leżące w centralnej części tej grupy szczyty Čierťiaž i Lovišťe (1141 m n.p.m.) tworzą płaską wierzchowinę, będącą pozostałością dawnego poziomu zrównania.

Grupę Balocké vrchy tworzą pasma górskie rozciągające się wokół doliny górnego Hronu i usytuowanej w niej miejscowości Čierny Balog wraz z odcinkiem grzbietu wododziałowego, ograniczającego od południa dorzecze Hronu od przełęczy Zbojska (słow. sedlo Zbojská, 726 m n.p.m.) na wschodzie po miejscowość Lom nad Rimavicou na zachodzie. Balocké vrchy zbudowane są w większości ze skał krystalicznych i metamorficznych. W ich wschodniej części ciągnie się asymetrycznie rozwinięty grzbiet, w którym dominuje najwyższy szczyt tej grupy - Klenovský vepor (1338 m n.p.m.).