Spektr-RG
| |
| Inne nazwy |
SRG |
|---|---|
| Zaangażowani |
Instytut Badań Kosmicznych RAN (Rosja), Niemiecka Agencja Kosmiczna |
| Indeks COSPAR |
2019-040A |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Okrążane ciało niebieskie | |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
13 lipca 2019 (12:31 UTC) |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
2267[1] kg |
Spektr-RG (niem. Spektrum-Röntgen-Gamma, SRG; ros. Спектр-Рентген-Гамма, Спектр-РГ) – rosyjsko-niemiecki teleskop kosmiczny, prowadzący obserwacje w zakresie promieniowania rentgenowskiego i promieniowania gamma. Znajduje się na orbicie heliocentrycznej w pobliżu punktu libracyjnego L2 układu Ziemia-Słońce.
Cele badań[edytuj | edytuj kod]
Według agencji Roskosmos Obserwatorium kosmiczne Spektr-RG ma wykryć około stu tysięcy masywnych gromad galaktyk, czyli zasadniczo wszystkie w obserwowalnej części Wszechświata, około 3 miliony supermasywnych czarnych dziur w jądrach galaktyk, setki tysięcy gwiazd z aktywnymi koronami gwiazdowymi i akreujących białych karłów, dziesiątki tysięcy galaktyk gwiazdotwórczych i inne obiekty. Ma również dostarczyć danych o właściwościach międzygwiazdowej i międzygalaktycznej plazmy[2][3].
Instrumenty[edytuj | edytuj kod]
Obserwatorium składa się z dwóch teleskopów umieszczonych na wspólnej platformie „Nawigator”, która była wcześniej używana np. w misji radioastronomicznej Spektr-R[2].
Rosyjski teleskop ART-XC (ang. Astronomical Roentgen Telescope X-ray Concentrator) obserwuje niebo w zakresie energii 5–30 keV. Składa się z siedmiu modułów po 28 zwierciadeł w układzie Woltera. Jego rozdzielczość kątowa to 45 sekund kątowych[2][4].
Niemiecki teleskop eROSITA obserwuje niebo w zakresie energii 0,3–11 keV. Składa się z siedmiu modułów po 54 zwierciadła w układzie Woltera. Jego rozdzielczość kątowa to 18 sekund kątowych[2][5].
Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]
Sonda została wystrzelona 13 lipca 2019 roku z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie, za pomocą rakiety Proton M[1][6]. 23 lipca zostały zdjęte pokrywy teleskopów eROSITA i ART-XC[2]. Trwający ok. 3 miesiące lot do punktu libracyjnego L2 to okres weryfikacji działania i kalibracji przyrządów. Podstawowa misja, polegająca na wykonaniu kompletnego przeglądu nieba w zakresie 0,3–11 keV, ma potrwać 4 lata. Następne 2,5 roku potrwają dalsze obserwacje wybranych obiektów w zakresie twardszego promieniowania (do 30 keV)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Spektr R. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2021-03-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e Российская космическая обсерватория «Спектр-РГ». Roskosmos. [dostęp 2021-03-18]. (ros.).
- ↑ a b Spectrum-Roentgen-Gamma. Instytut Badań Kosmicznych Rosyjskiej Akademii Nauk. [dostęp 2021-03-18]. (ang. • ros.).
- ↑ M. Pavlinsky i inni, „Proceedings of the SPIE”, 10699, 2018, 106991Y, DOI: 10.1117/12.2312053, Bibcode: 2018SPIE10699E..1YP (ang.).
- ↑ eROSITA – the hunt for Dark Energy begins. Niemiecka Agencja Kosmiczna, 2019-06-18. [dostęp 2021-03-25]. (ang. • niem.).
- ↑ Elizabeth Howell: Russia Launches Spektr-RG, a New X-Ray Observatory, into Space. Space.com, 2019-07-13. [dostęp 2021-03-18]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona misji (ang. • ros.)