Spontaniczne namagnesowanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Namagnesowanie spontaniczne (pozostałość magnetyczna) – namagnesowanie przy zerowym zewnętrznym polu magnetycznym po uprzednim nasyceniu materiału.

Analiza matematyczna zjawiska[edytuj | edytuj kod]

Przybliżenie pola średniego polega na zaniedbaniu fluktuacji kwantowych:

W ten sposób mamy i wtedy operator można zastąpić przez Model Heisenberga można w przybliżeniu średniego pola zapisać jako

gdzie jest polem molekularnym

Gdy istnieje rozwiązanie, nawet gdy zewnętrzne pole magnetyczne

ze średnim namagnesowaniem

gdzie:

Jest to samouzgodnione równanie na pole molekularne które można zapisać w postaci

określa temperaturę przejścia fazowego

Rozwiązaniem jest przecięcie prostej z funkcją tgh(x). Funkcja ma rozwinięcie w szereg

Samouzgodnione równanie daje w tym przybliżeniu wynik teorii przejść fazowych Landaua

Równanie to wyznacza minimum (dokładniej ekstremum) energii swobodnej

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • C. Kittel, Wstęp do fizyki ciała stałego, PWN, Warszawa 1999.