Sporosarcina pasteurii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sporosarcina pasteurii a według starszej taksonomii Bacillus pasteuriibakteria posiadająca zdolność wytrącania kalcytu i zestalania piasku w środowisku zawierającym wapń oraz mocznik. Proces ten nazywany jest biologiczną cementacją[1]. S. pasteurii jest postrzegana jako hipotetyczny, ekologiczny materiał konstrukcyjny.

Możliwe zastosowania[edytuj | edytuj kod]

Przykład pustynnienia, wydmy w Nawakszucie, stolicy Mauretanii

W 2008 roku student architektury Magnus Larsson dostał Nagrodę Holcim, w kategorii „Następne pokolenie” za swòj projekt wydmy nadającej się do zamieszkania – „Dune anti-desertification architecture, Sokoto, Nigeria”[2].

Innym potencjalnym zastosowaniem jest zestalanie gleb zdolnych do przechodzenia w stan płynny w rejonach zagrożonych trzęsieniami ziemi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chiung-Wen Chou, Eric Seagren, Ahmet Aydilek, Timothy Maugel. „Bacterially-Induced Calcite Precipitation via Ureolysis”, American Society for Microbiology 11 November 2008. Retrieved 20 February 2010.
  2. Holcim Awards 2008 Africa Middle East „Next Generation” 1st prize: Dune anti-desertification architecture, Sokoto, Nigeria. holcimfoundation.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-19)]., Holcim awards. Retrieved 20 February 2010.