Przejdź do zawartości

Sprawa nr 306

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sprawa nr 306
Дело № 306
Gatunek

film kryminalny

Rok produkcji

1956

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

76 min

Reżyseria

Anatolij Rybakow

Scenariusz

Siergiej Jermolinski
Matwiej Rojzman

Muzyka

Władimir Jurowski

Zdjęcia

Wiktor Dombrowski

Scenografia

Aleksandr Żarienow

Produkcja

Mosfilm

Wytwórnia

Mosfilm

Dystrybucja

Mosfilm

Sprawa nr 306 (org. Дело № 306) – film kryminalny produkcji radzieckiej z 1956 roku w reż. Anatolija Rybakowa na podstawie powieści Matwieja Rojzmana pod tym samym tytułem.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Pewnego wieczoru na ulicach Moskwy zostaje potrącona przez pędzący samochód starsza kobieta i usiłujący zatrzymać wóz milicjant. Stołeczna milicja prowadzi intensywne śledztwo, a sprawa, oznaczona tytułowym numerem 306, zostaje powierzona młodemu kpt. Mozarinowi. Ponieważ potrącony milicjant wkrótce umiera w szpitalu, sprawa przekształca się w dochodzenie w sprawie zabójstwa. Śledczy dzięki zeznaniom świadków i śladom pozostawionym na miejscu wypadku szybko ustalają markę i kolor samochodu. Sam wóz marki Pobieda porzucony pod Moskwą zostaje wkrótce odnaleziony. Jego właścicielką jest piękna Ludmiła – córka znanego lekarza. Wszystko wskazuje na to, że to właśnie ona jest sprawcą wypadku. Jednak doświadczeni śledczy – kpt. Mozarin i p.płk. Gradow nie wierzą w jej winę. Postanawiają uważniej przyjrzeć się jednemu ze świadków wypadku nazwiskiem Grunin, który zadziwiająco dobrze zapamiętał kierowcę samochodu. Kpt. Mozarin wieczorową porą samotnie udaje się do mieszkania Grunina w podmoskiewskiej daczy. Tam nieoczekiwanie zostaje zaatakowany przez Gruniuna i jego wspólnika Baszłykowa, obezwładniony i rozbrojony. Obydwaj przestępcy próbują następnie uciekać Pobiedą Ludmiły, którą zwabiają telefonicznie na daczę. W wyniku milicyjnego, nocnego pościgu z udziałem Mozarina, przestępcy zostają schwytani. Ich zeznania doprowadzają śledczych do farmaceutki Karasowej – byłej niemieckiej agentki, która skradzioną Pobiedą usiłowała zabić wspomnianą starsza kobietę nazwiskiem Niekrasowa. Ta była partyzantka i więźniarka niemieckiego obozu koncentracyjnego pewnego dnia rozpoznała ją w aptece.

Obsada aktorska

[edytuj | edytuj kod]

i inni.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Rostisław Jurieniew: Historia filmu radzieckiego. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1977, s. 199.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]