Srebrzykokształtne
Argentiniformes | |
Argentina silus | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Nadrząd | |
Rząd |
srebrzykokształtne |
Srebrzykokształtne[1], argentynokształtne (Argentiniformes) – rząd[2] głębokomorskich ryb promieniopłetwych (Actinopterygii) z nadrzędu przedkolcopłetwych (Protacanthopterygii), klasyfikowany też w randze podrzędu argentynowców (Argentinoidei) w obrębie stynkokształtnych (Osmeriformes)[3]. Obejmuje około 90 gatunków.
Cechy charakterystyczne
[edytuj | edytuj kod]Srebrzykokształtne są niedużymi rybami o srebrzystych bokach i ciemnym grzbiecie. Płetwy nieparzyste (grzbietowa i odbytowa) przesunięte są w stronę ogona, co stanowi przystosowanie do drapieżniczego trybu życia – płetwy te stanowią dodatkową powierzchnię zwiększającą siłę napędu przy ataku z ukrycia. Cechą charakterystyczną rzędu jest obecność aparatu epibranchialnego[2], położonego w tylnej części skrzela[1].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodziny zaliczane do tego rzędu klasyfikowano w 2 podrzędach: Argentinoidei (srebrzykowce, argentynowce[4]) i Alepocephaloidei[2], ale ich pozycja taksonomiczna nie została dobrze udokumentowana. Alepocephaloidei wyodrębniono do rzędu Alepocephaliformes, a do srebrzykokształtnych zaliczono srebrzykowce[5]:
- Argentinidae – srebrzykowate, argentynowate
- Opisthoproctidae
- Microstomatidae
- Bathylagidae[3] – głębikowate (klasyfikowana też w obrębie Microstomatidae[2])
Nelson uważał, że do tego rzędu może należeć wymarła rodzina †Pattersonellidae[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ryby kopalne. red. Michał Ginter. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 238. ISBN 978-83-235-0973-8.
- ↑ a b c d e Nelson 2006 ↓, s. 190
- ↑ a b Ron Fricke , William Neil Eschmeyer, Jon David Fong , SPECIES BY FAMILY/SUBFAMILY, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences [dostęp 2014-01-19] (ang.).
- ↑ Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991, s. 39.
- ↑ J. S. Nelson, T. C. Grande, M. V. H. Wilson: Fishes of the World. Wyd. 5. John Wiley & Sons, 2016. ISBN 978-1-118-34233-6. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Joseph S. Nelson: Fishes of the World. John Wiley & Sons, 2006. ISBN 0-471-25031-7.