Przejdź do zawartości

Stanisław Nałęcz-Korzeniowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Nałęcz-Korzeniowski
Pełne imię i nazwisko

Stanisław Marian Andrzej Korzeniowski h. Nałęcz

Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1899
Warszawa

Data i miejsce śmierci

16 marca 1974
Londyn

Konsul RP we Frankfurcie nad Menem
Okres

od 1934
do 1939

Poprzednik

Szczęsny Zaleski

Następca

Maksymilian Gajdziński

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Stanisław Nałęcz-Korzeniowski (ur. 10 listopada 1899 w Warszawie, zm. 16 marca 1974 w Londynie) – polski oficer wywiadu wojskowego i urzędnik konsularny.

Syn Zygmunta i Jadwiga Witte. Był funkcjonariuszem polskiego wywiadu wojskowego (Oddziału II Sztabu Głównego), którego w stopniu porucznika w 1931 przeniesiono do służby zagranicznej, pełniącego m.in. funkcję wicekonsula poselstwa w Bukareszcie (1932–1933), kier. konsulatu we Frankfurcie nad Menem (1934–1939) oraz radcy departamentu polityczno-ekonomicznego MSZ (1939). W okresie okupacji poszukiwany przez placówkę Gestapo w Ciechanowie[1], przebywał w Rumunii a następnie w Wielkiej Brytanii. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 26-1-17,18)[2][3].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. IPN GK 629/1908 | Inwentarz archiwalny IPN [online], ipn.gov.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  2. Cmentarz Stare Powązki: KORZENIOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-09-26].
  3. Rocznik Służby Zagranicznej 1939
  4. M.P. z 1932 r. nr 65, poz. 87 „za zasługi na polu bezpieczeństwa wojska”.