Stanisław Orłowski (ur. 1892)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Orłowski
podpułkownik lekarz podpułkownik lekarz
Data urodzenia

11 lutego 1892

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

1 Batalion Sanitarny
13 Pułk Piechoty
3 Okręgowe Szefostwo Sanitarne
4 Szpital Okręgowy
10 Szpital Okręgowy

Stanowiska

starszy lekarz pułku, pomocnik komendanta
komendant szpitala

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Stanisław Orłowski[1] (ur. 11 lutego 1892, zm. ?) – doktor medycyny, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Orłowski urodził się 11 lutego 1892. Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer armii rosyjskiej został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia porucznika lekarza[2]. Został awansowany na stopień majora lekarza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923, 1924 jako oficer nadetatowy 1 batalionu sanitarnego służył w 13 pułku piechoty w Pułtusku, gdzie był starszym lekarzem pułku[5][6]. W 1928 służył w 3 Okręgowym Szefostwie Sanitarnym w Grodnie[7]. 2 grudnia 1930 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy[8]. W październiku 1931 został przeniesiony do 4 Szpitala Okręgowego w Łodzi na stanowisko pomocnika komendanta[9][10]. W 1939 był komendantem 10 Szpitala Okręgowego w Przemyślu.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Stanisław I Orłowski”, w celu odróżnienia od innych oficerów o tym samym imieniu i nazwisku.
  2. ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 84.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1199.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1080.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 161, 1124.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1018.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 711, 727.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 328.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 339.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 323, 870.
  11. ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  12. ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Orłowski_(ur._1892)&oldid=68906821”