Przejdź do zawartości

Stanisław Brzozowski (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Brzozowski
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1889
Myszkowice

Data i miejsce śmierci

9 lipca 1959
Gliwice

profesor nauk technicznych
Specjalność: budowa mostów
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Doktorat

1924

Habilitacja

1927

Profesura

1935

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Lwowska
Politechnika Śląska

Stanisław Brzozowski (ur. 19 maja 1889 w Myszkowicach, zm. 9 lipca 1959 w Gliwicach) – polski inżynier budowy mostów, profesor Politechniki Lwowskiej, po wojnie Politechniki Śląskiej w Gliwicach.

W 1916 ukończył studia na Wydziale Inżynieryjnym Szkoły Politechnicznej we Lwowie, po czym pracował w biurze budowy mostów Dyrekcji Kolei Państwowych we Lwowie. W 1924 obronił doktorat i wyjechał na studia do Francji. W 1927 habilitował się z teorii i budowy mostów na Politechnice Lwowskiej, od 1928 – profesor nadzwyczajny tej uczelni, od 1935 profesor zwyczajny, w latach 1933/1934 dziekan Wydziału Inżynieryjnego. W okresie radzieckiej okupacji Lwowa w grudniu 1940 kandydował do rejonowej rady delegatów pracujących[1].

W 1946, zmuszony do wyjazdu ze Lwowa zajętego przez ZSRR, osiadł w Gliwicach i objął katedrę budowy mostów na Politechnice Śląskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grzegorz Hryciuk, Polacy we Lwowie 1939–1944, Warszawa 2000, s. 24.