Stanisław Kasprzyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kasprzyk
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1942
Gniezno

Data i miejsce śmierci

23 września 2022
Gniezno

Wzrost

169 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
Sparta Gniezno
Grunwald Poznań
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1962–1975  Polska 49 (2)
Tablica poświęcona gnieźnienskim olimpijczykom, m.in. Stanisławowi Kasprzykowi

Stanisław Kasprzyk (ur. 7 listopada 1942 w Gnieźnie, zm. 23 września 2022 tamże) – polski hokeista na trawie, olimpijczyk.

Syn Stanisława i Rozalii z Zielińskich, ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową nr 1 w Gnieźnie (1959), uzyskując zawód elektromechanika. Od 1955 uprawiał hokej w Sparcie Gniezno; z klubem tym był związany przez niemal całą karierę, poza grą w Grunwaldzie Poznań w czasie służby wojskowej. Grał na pozycji pomocnika, wyróżniał się umiejętnościami taktycznymi.

W latach 1962–1975 wystąpił w 49 meczach reprezentacji narodowej, strzelając 2 bramki. Brał udział w debiucie Polski w finałach mistrzostw Europy w Brukseli w 1970. Wystąpił również na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972, na których Polska zajęła 11. miejsce.

Otrzymał tytuł „Zasłużonego Mistrza Sportu”. Po zakończeniu kariery zawodniczej został działaczem hokejowym w Gnieźnie, występował również w meczach weteranów. Z małżeństwa z Mieczysławą Smętowską ma synów Marka i Dariusza; Dariusz także grał w hokeja w drużynie gnieźnieńskiej Sparty.

Zmarł 23 września 2022[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Odszedł Stanisław Kasprzyk. pzht.pl, 2022-09-23. [dostęp 2022-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-27)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]