Przejdź do zawartości

Stanisław Wegner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Wegner
W. Lasota
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1857
Sokolniki Małe

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1930
Poznań

Stanisław Wegner (ur. 10 kwietnia 1857 w Sokolnikach Małych, powiat Szamotuły, zm. 16 lutego 1930 w Poznaniu) – polski publicysta, tłumacz, księgarz, finansista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Leona, prawnika i historyka (zm. 1873) i Bronisławy z Jarochowskich[1]. W Lipsku studiował prawo, filozofię i medycynę. W 1879 osiadł w Poznaniu. Początkowo praktykował w księgarni Jana Konstantego Żupańskiego, był także wspólnikiem księgarni i drukarni kierowanej dawniej przez Napoleona Kamieńskiego. Wydawał i redagował „Tygodnik Powieści”, od 1896 pod tytułem „Biblioteka Powieści”, a także pismo „Wielkopolanin”. W latach 18991919 kontynuował działalność księgarni i drukarni zmarłego Franciszka Chocieszyńskiego. Po I wojnie światowej był m.in. dyrektorem Banku Parcelacyjnego (19191924)[2] i publicystą „Gazety Powszechnej”.

Był autorem ponad 1000 publikacji – recenzji teatralnych i muzycznych, felietonów, artykułów okolicznościowych; część ogłaszał pod pseudonimem W. Lasota, część anonimowo. Przekładał na język polski powieści Turgieniewa. Opracował kilka prac poświęconych księgarstwu i życiu wydawniczemu Poznania, a także popularne antologie, m.in.:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Remigiusz Kaczmarek: Stanisław Wegner 1857-1930 artykuł na stronie internetowej gminy Kaźmierz.
  2. „Kurier Poznański”, R. 25 nr 79 (18 lutego 1930) - wyd. poranne.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Danuta Pędzińska, hasło: „Stanisław Wegner”, w: Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa–Poznań 1981, ISBN 83-01-02722-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]