Stanley Rous

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanley Rous
Ilustracja
Stanley Rous jako sędzia meczu Węgry-Włochy (1933)
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1895
Mutford

Data i miejsce śmierci

18 lipca 1986
Londyn

Rodzaj działalności

działacz sportowy

6. przewodniczący FIFA
Okres urzędowania

od 1961
do 1974

Poprzednik

Arthur Drewry

Następca

João Havelange

Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania) Kawaler Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Sir Stanley Ford Rous (ur. 25 kwietnia 1895 w Mutford, zm. 18 lipca 1986 w Londynie)[1]angielski działacz piłkarski, przewodniczący FIFA w latach 1961-1974.

Zarys biografii[edytuj | edytuj kod]

Miał za sobą karierę piłkarską (bez większych sukcesów) i sędziowską – prowadził jako sędzia m.in. mecz eliminacji mistrzostw świata 1934 Belgia-Holandia oraz finał Pucharu Anglii (1934). Aktywny działacz krajowej federacji piłkarskiej FA, w latach 1934-1962 sekretarz generalny FA. Należał do grona współzałożycieli federacji europejskiej UEFA, był jej wiceprzewodniczącym oraz członkiem honorowym (1976). Od 1946 związany także ze światową federacją FIFA – był inicjatorem otwarcia się Anglii, nazywanej "ojczyzną futbolu", na rywalizację międzynarodową, co zaowocowało debiutem (nieudanym) reprezentacji angielskiej na mistrzostwach świata w 1950.

Od 28 września 1961 do 11 czerwca 1974 był szóstym w historii przewodniczącym FIFA. Po odejściu ze stanowiska otrzymał tytuł honorowego przewodniczącego federacji. Z jego inicjatywy zainaugurowano cykl rozgrywek juniorów (Turniej FIFA juniorów, przekształcony później w mistrzostwa Europy juniorów). Był ponadto współpomysłodawcą (wraz z angielskim sędzią Kennethem Astonem) czerwonych i żółtych kartek, używanych przez sędziów piłkarskich na boisku. Po raz pierwszy kartki pojawiły się w turnieju piłki nożnej na Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku (1968). Od 1950 siedmiokrotnie wchodził w skład Komitetu Organizacyjnego Mistrzostw Świata, w tym trzykrotnie jako przewodniczący (1966, 1970, 1974).

W 1980 został uhonorowany nagrodą fair play UNESCO, otrzymał także Złoty Order Zasługi FIFA.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sir Stanley Rous – Obituary (ang.) [dostęp 2012-02-05]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]