Statuetka z Tuxtla
| |
| Medium | |
|---|---|
| Wymiary |
18 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Statuetka z Tuxtla – niewielka figurka kamienna datowana na późną fazę okresu preklasycznego, pokryta hieroglificzną inskrypcją w tzw. piśmie epi-olmeckim, stanowiącą jeden z najwcześniejszych przykładów użycia pisma na obszarze Mezoameryki[1][2].
Zabytek związany jest z tradycją kulturową określaną mianem epi-olmeckiej[1][2]. Odkryty został przypadkowo w 1902 roku podczas prac rolnych na polu koło miejscowości San Adreas Tuxtla w południowo-wschodniej części meksykańskiego stanu Veracruz i nabyty przez Smithsonian Institution. Obecnie znajduje się w Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie[1].
Wykonana z nefrytu figurka ma 18 cm wysokości[1]. Przedstawia postać ludzką odzianą w strój ptaka (kaczki lub czapli[2]) z dziobem i skrzydłami, mający przypuszczalnie związek z praktykami szamańskimi[1]. Jej powierzchnię pokrywa inskrypcja złożona z 75 znaków i zawierająca datę w długiej rachubie, odpowiadającą 162 rokowi n.e. w kalendarzu gregoriańskim[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Archaeology of Ancient Mexico and Central America: An Encyclopedia. edited by Susan Toby Evans and David L. Webster. London: Routledge, 2010, s. 784. ISBN 0-8153-0887-6.
- ↑ a b c d Justyna Olko: Meksyk przed konkwistą. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2010, s. 347. ISBN 978-83-06-03237-6.