Stenus solutus
| Stenus solutus | |
| Erichson, 1840 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj |
Stenus (Hypostenus) |
| Gatunek |
Stenus (Hypostenus) solutus |
Stenus solutus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1840 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona[1].
Chrząszcz o ciele długości od 4,8 do 5,5 mm. Czułki ma głównie żółte, w tym nasadowy człon. Przedplecze jest wyraźnie dłuższe niż szerokie. Słabo wypukłe, jednobarwne pokrywy są nie szersze od głowy. Punktowanie przedplecza i pokryw jest małe i płytkie, a odwłoka bardzo delikatne. Obrys odwłoka ma prawie równoległe boki. Odnóża mają barwę żółtą z czarnymi plamami na udach i częściowo czarnymi goleniami. Stopy mają silnie, sercowato wcięty czwarty człon[2].
Owad palearktyczny, rozprzestrzeniony od Anglii i Szwecji na północy oraz środkowej Francji na zachodzie po północne Włochy, Serbię i Rumunię na południu oraz Turkmenistan na wschodzie. W Polsce rzadki. Zasiedla pobrzeża wód i tereny bagniste o zwartej roślinności. Zimuje łodygach trzciny pospolitej i pałek[3][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Inscecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. IV Staphylinine Group (Part I): Euastethinae, Leptotyphlinae, Megalopsidiinae, Oxyporinae, Pseudopsinae, Solieriinae, Steninae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 1807-2440, 2001. Nowy Jork.
- ↑ a b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 b Kusakowate - Staphylinidae: Myśliczki - Steninae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1961.
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.