Stosunki procesowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stosunki procesowe w literaturze prawniczej są definiowane jako sytuacje prawne zachodzące między uczestnikami procesu i unormowane przez prawo karne procesowe[1]. Mają charakter społeczny, prawny i dynamiczny. Dzielą się na idealne (pożądane przez ustawodawcę i naukę) oraz faktyczne (stany prawne, tworzące się w konkretnych procesach).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S. Waltoś, Proces karny, s. 19.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Waltoś S., Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 2008, s. 19-20.