Strój kielecko-włoszczowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Strój kielecko-włoszczowski

Strój męski[edytuj | edytuj kod]

Regionalny strój męski nie był strojem wyjściowym. Mężczyźni nosili siermięgi samodziałowe i czarną bądź granatową odzież wierzchnią z podwójnymi zapinkami. Na głowę zakładali tzw. maciejówki, czyli „miękkie czapki z lakierowanym daszkiem”[1].

Strój kobiecy[edytuj | edytuj kod]

W przeciwieństwie do stroju męskiego, strój kobiecy był reprezentacyjny. Głównym deseniem w noszonych przez kobiety zapaskach były prążki, zazwyczaj czarne, bordowe lub ciemnoczerwone. Początek XX wieku i moda krakowska rozszerzyły gamę kolorów zapasek. Pojawiła się zieleń, błękit, fiolet i żółć. Tuż przed wojną popularna stała się moda z regionu łowickiego, która charakteryzowała się obecnością kolorów tęczowych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wyroby ludowe [online], Wiano.eu [dostęp 2017-11-20].