Studnia przy Przechodzie

Studnia przy Przechodzie

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Małej Łąki
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	45 m
Głębokość	15 m
Deniwelacja	15 m
Wysokość otworów	1610 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	140 m
Ekspozycja otworów	ku N
Data odkrycia	1975 rok
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.39
Położenie na mapie Tatr Studnia przy Przechodzie
Położenie na mapie Karpat Studnia przy Przechodzie
49°14′29″N 19°55′26″E

Studnia przy Przechodzie – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone w Niżniej Świstówce, na zachód od Przechodu, pod ścianami opadającymi z Kotlin na wysokości 1610 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 45 metrów, a jej deniwelacja 15 metrów.

Górne piętro Doliny Małej Łąki

Opis jaskini

Jaskinia ma kształt studni. Mały otwór wejściowy znajduje się w jej górnej części. Aby dostać się na jej dno tworzące obszerną salę z dużymi wantami trzeba zjechać 10 metrów od otworu.

Z dna studni odchodzi szczelinowy korytarzyk, który po 5 metrach doprowadza do niewielkiej salki z 8-metrowym kominem w stropie. Stąd w dół prowadzi kilkumetrowy korytarz kończący się zawaliskiem.

Przyroda

Od pobliskiej Jaskini przy Przechodzie studnię oddziela tylko zawalisko.

Ściany są mokre. We wschodniej części studni rosną mchy i porosty. Zamieszkują ją nietoperze.

Historia odkryć

Otwór jaskini odkryto latem 1975 roku. Jednak dopiero 21 lipca 1979 roku M. Kardaś przy współpracy I. Luty oraz J. Mędzy i K. Pohoskiego zbadał jaskinię i sporządził jej plan i opis.