Heliašska priepasť
Państwo | |
---|---|
Kraj | |
Położenie |
Szczytowe partie Heliasza, Góry Choczańskie |
Długość |
101 m |
Głębokość |
55 m |
Deniwelacja |
55 |
Położenie na mapie kraju żylińskiego | |
Położenie na mapie Słowacji | |
49°10′09″N 19°27′03″E/49,169167 19,450833 |
Studnia w Eliaszu (słow. Heliašska priepasť, też: priepasť v Eliáši) – jaskinia w Górach Choczańskich w północnej Słowacji.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wylot jaskini znajduje się na wysokości 1180 m n.p.m.[1], tuż pod szczytem Heliasza, szczytu w Grupie Prosiecznego.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia o rozwinięciu głównie pionowym powstała w ciemnoszarych, warstwowanych dolomitach tzw. ramsauskich, pochodzących ze środkowego triasu. Ma charakter rozpadlinowo-zawaliskowy. Nie posiada szaty naciekowej[1].
Historia poznania[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia znana była od dawna, jednak nie przyciągała zainteresowania speleologów. Badania prowadził w niej m.in. odkrywca Demianowskiej Jaskini Wolności, Alois Král. Informacje o wynikach jej badań wraz ze schematycznym przekrojem opublikował w 1961 r. J. Brodňanský. Określił on wówczas jej głębokość na 40 m[2]. W późniejszych latach jaskinia zbadana została przez speleologów z Dolnego Kubina, którzy uzyskali w niej głębokość 55 m.