Sturtevant B
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Sturtevant Aeroplane Company |
| Typ |
samolot myśliwski |
| Konstrukcja |
półtoropłat o konstrukcji mieszanej |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
20 marca 1916 |
| Lata produkcji |
1916 |
| Wycofanie ze służby |
20 marca 1916 |
| Liczba egz. |
1 |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x Sturtevant A5 |
| Moc |
140 KM |
| Wymiary | |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| United States Army | |
Sturtevant B – amerykański samolot myśliwski zaprojektowany w 1916 w Sturtevant Aeroplane Company dla United States Army. Zbudowano tylko jeden prototyp.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Samolot został zaprojektowany przez Grovera Loeninga z Sturtevant Aeroplane Company z Bostonu[1][2].
Maszyna miała bardzo zaawansowaną konstrukcję jak na ówczesne czasy, między innymi kadłub kratownicowy ze spawanych rur stalowych[1][2]. Samolot miał także bardzo nietypowy układ półtorapłata – dolne, znacznie mniejsze skrzydło, służyło głównie jako punkt zamocowania poczwórnych rozpórek podtrzymujących górne skrzydło[1][2]. Napęd samolotu stanowił 8-cylindrowy, chłodzony wodą, 140-konny silnik Sturtevant A5[2], chłodnice silnika były zamontowane pod górnym skrzydłem tuż przy kadłubie, za krawędzią natarcia skrzydła[1]. 4 listopada 1916[3] Signal Corps (ówczesna formacja United States Army odpowiedzialna za lotnictwo) zamówiła cztery egzemplarze samolotu[1][2].
Pierwszy z nich, numer seryjny Armii 277[3], został oblatany 20 marca 1919. Za jego sterami zasiadł Bert Acosta, słynny w późniejszych latach awiator, który ustalił wiele rekordów lotniczych[2]. Acosta wzbił się na wysokość 150 stóp (ok. 46 metrów) i kiedy zorientował się, że stery ogonowe samolotu nie działają prawidłowo postanowił natychmiast zakończyć lot[2]. Lądując nie udało mu się ominąć drzewa i całkowicie rozbił samolot, samemu uchodząc z wypadku bez szwanku[2].
Po wypadku armia anulowała resztę zamówienia[1][2][3].
Osiągi i dane techniczne samolotu nie zachowały się[1][2][3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- William A. Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters: An Illustrated Encyclopedia of Every Fighter Aircraft Built and Flown. Londyn: Smithmark Publishers, 1994. ISBN 0-8317-3939-8.
- Enzo Angellucci, Peter Bowers: American Fighter: The Definitive Guide to American Fighter Aircraft from 1917 to the Present. Haynes Publishing Group, 1979. ISBN 0-85429-635-2.
- E. F. Heyn, Kimbrough S Brown, R. A. Freeman, M. J. F. Bowyer, P. Berry (red): United States Army and Air Force Fighters, 1916-1961. Jefferson, N.C.: Harleyford Publications Ltd, 1962. ASIN B000K9O2VY. ISBN 0-8168-6385-7. OCLC 1560885. (ang.).