Stylolity
Stylolity – nierówności na powierzchni skał najczęściej węglanowych[1] (a także solnych, okruchowych, czy krystalicznych) tworzące dodatnie formy (słupkowe, stożkowe, piramidalne). Często współwystępują wraz z warstwami ilastymi lub marglistymi. W przekroju poprzecznym ujawniają się charakterystyczne wzory, które nazywane są szwami stylolitowymi.
Według W.C. Parka i E.H. Schota (1962) dzieli się je na:
- horyzontalne
- horyzontalne cięte pochylonymi
- siatkowe
Wyróżnia się też inny podział na[2]:
- litostatyczne
- tektoniczne
Stylolity powstają w wyniku procesów tektonicznych, ruchów epejrogenicznych, kompakcji osadów, cyrkulacji roztworów w ośrodku skalnym. Stylolity są drogami migracji dla roztworów i substancji. Najczęściej występują na powierzchniach warstwowania[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Instytut geologiczny.
- ↑ Katedra Analiz Środowiskowych, Kartografii i Geologii Gospodarczej na Akademii Górniczo-Hutniczej. [dostęp 2014-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
- ↑ Słownik geologiczny. [dostęp 2014-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-11)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1991, s. 346, ISBN 83-220-0406-0, OCLC 749837370.