Sułtan Ibragimow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sułtan Ibragimow
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1975
Dagestan

Obywatelstwo

Rosja

Styl walki

leworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

24

Zwycięstwa

22

Przez nokauty

17

Porażki

1

Remisy

1

Nieodbyte

0

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Sydney 2000 boks
(waga ciężka)
Mistrzostwa świata
brąz Belfast 2001 waga ciężka
Mistrzostwa Europy
srebro Tampere 2000 waga ciężka

Sułtan Achmied Ibragimow (ros. Султан Ахмед Ибрагимов; ur. 8 marca 1975 w Dagestanie) – rosyjski bokser narodowości awarskiej, były zawodowy mistrz świata organizacji WBO w kategorii ciężkiej (powyżej 200 funtów), srebrny medalista olimpijski z 2000 roku z Sydney.

Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku zajął drugie miejsce na mistrzostwach Europy w Tampere[1]. W tym samym roku, na igrzyskach olimpijskich w Sydney zdobył również srebrny medal, przegrywając w finale z Kubańczykiem Félixem Savónem[2]. Rok później zajął trzecie miejsce na mistrzostwach świata w Belfaście, przegrywając w półfinale z Odlanierem Solísem[3].

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Na zawodowstwo przeszedł w 2002 roku. W marcu 2005 roku pokonał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie byłego mistrza świata IBF w kategorii junior ciężkiej, Alfreda Cole’a. We wrześniu tego samego roku, w pojedynku z Fridayem Ahunanyą, pierwszy raz leżał na deskach, mimo to zdołał rozstrzygnąć walkę na swoją korzyść (została przerwana z powodu rozcięcia łuku brwiowego Nigeryjczyka)[4]. Rok 2005 zakończył zwycięstwem nad Lance Whitakerem (TKO w siódmej rundzie)[5].

W 2006 roku walczył tylko raz – z Rayem Austinem. Był to pojedynek eliminacyjny organizacji IBF. Po dwunastu rundach wyrównanej walki, w której obaj pięściarze leżeli na deskach, sędziowie orzekli remis[6].

Do rewanżowego pojedynku z Austinem ostatecznie nie doszło, Ibragimow dostał natomiast szansę walki o tytuł mistrza świata innej organizacji bokserskiej – WBO. Jego rywalem miał być Shannon Briggs. Ich konfrontacja była pierwotnie zaplanowana na 10 marca 2007 roku, ale z powodu zapalenia płuc Amerykanina została przełożona. Zamiast z Briggsem Rosjanin stoczył walkę z Meksykaninem Javierem Morą i znokautował go w 46. sekundzie pierwszej rundy[7].

Walka z Briggsem odbyła się ostatecznie 2 czerwca 2007 roku. Ibragimow po nieciekawym pojedynku pokonał Amerykanina na punkty i zdobył tytuł mistrza świata WBO[8].

13 października 2007 roku w Moskwie, w pierwszej obronie swojego mistrzowskiego pasa, pokonał na punkty blisko 45-letniego Evandera Holyfielda[9]. Tytuł stracił 23 lutego 2008 roku, przegrywając na punkty w walce unifikacyjnej z mistrzem IBF, Wołodymyrem Kłyczko[10]. Była to jego ostatnia walka w karierze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 33.European Championships – Tampere, Finland – May 13-21 2000. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  2. 27.Olympic Games – Sydney, Australia – September 17-30 2000. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  3. 11.World Championships – Belfast, Northern Ireland – June 3- 10 2001. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  4. Jose E. Santiago: Sim TKOs Elder!. fightnews.com, 2004-10-10. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  5. Stephen Roche: Global Warfare!. fightnews.com, 2005-12-16. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  6. Luis Escobar: Ibragimov And Austin Battle To Draw. boxingtimes.com, 2006-07-28. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  7. Mike Indri: Ibragimov annihilates Mora at the MSG Theater. eastsideboxing.com, 2007-03-11. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  8. Luis Escobar: Ibragimov Easily Defeats Briggs Claims Crown. boxingtimes.com, 2007-06-02. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  9. Alexey Sukachev: Ibragimov defeats Holyfield!. fightnews.com, 2007-10-13. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  10. Gareth A. Davies: Round by round: Klitschko v Ibragimov. telegraph.co.uk, 2008-02-24. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]