Substancja czynna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Substancja czynna – zgodnie z Prawem farmaceutycznym, to składnik (jeden lub więcej) produktu leczniczego, odpowiadający za jego działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne, którego celem jest:

  • zapobieganie lub leczenie chorób ludzi i zwierząt
  • przywrócenie, poprawa lub zmiana funkcji fizjologicznych organizmu
  • postawienie diagnozy medycznej.

Substancję uważa się za czynną biologicznie, jeżeli wywiera wpływ na ustrój pacjenta. Nieaktywne składniki produktu leczniczego nazywane są natomiast substancjami pomocniczymi[1][2]. Substancją aktywną mogą być nie tylko substancje chemiczne, ale również przeciwciała lub mikroorganizmy (np. wirusy, grzyby)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2001 r. nr 126, poz. 1381).
  2. Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 września 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 1977).
  3. Sława M. Baranowska, Ze słownika farmaceuty-aptekarza; wyjaśnienie wybranych podstawowych pojęć związanych z farmacją., „Farmacja Polska”, 66 (3), 2010, s. 202-205, ISSN 2544-8552.