Substantial Performance

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Substantial Performance – Zasadnicze Wykonanie (warunków umowy co do realizacji jej przedmiotu) – pojęcie w prawie zwyczajowym odnoszące się do umów.

W orzecznictwie prawa zwyczajowego jest alternatywą dla zasady „ doskonałej oferty ”. Umożliwia sądowi wskazanie warunku, który pozwala na zastąpienie świadczenia określonego w umowie częściowym lub zasadniczo podobnym wykonaniem świadczenia.

Zasada ta ma zastosowanie gdy, nie z powodu swego umyślnego działania, wykonawca wykonał przedmiot umowy w jakiś sposób niecałkowicie, lecz prawie równoważnie do wymaganego umową, w takim stopniu, że odmowa uzgodnionej płatności przez właściciela byłaby nierozsądna – niesprawiedliwa. Jeśli wykonawca z powodzeniem wykaże znaczące wykonanie, właściciel pozostaje zobowiązany do zapłaty, pomniejszonej o wszelkie szkody poniesione w wyniku wad wykonawczych wykonawcy.

Zasada ta znajduje również zastosowanie w prawie o umowach jednostronnych. Umowy jednostronne to umowy, w których jedna ze stron oferuje przyrzeczenie w zamian za faktyczne wykonanie. Tradycyjnie takie kontrakty uznawano za skuteczne po ogłoszeniu zamówienia na określone świadczenie i można było je odwołać w dowolnym momencie przed zakończeniem wykonania. Przedstawia to niesławna historia o „sztuczkach Cedrika na Moście Brooklińskim”: teoretycznie „A” (Cedrik) może powiedzieć do „B” (przechodnia) „Dam ci sto dolarów, jeśli przejdziesz na drugą stronę Mostem Brooklińskim", a następnie, tuż przed tym, jak „B” (przechodzień) znajdzie się po drugiej stronie, „A” (Cedrik) podjeżdża do niego samochodem i powiada „Ha ha! Umowa nie działa – odwołuję ofertę!". W tym momencie żadna umowa nie zostaje zawarta, a „A” nie ponosi odpowiedzialności wobec „B” za nic. Rozwiązanie takie zostało uznane za niedopuszczalne przez wielu jurystów i uczonych w prawie, którzy zastosowali do tej sytuacji „doktrynę znacznych osiągnięć”, uznając, że ktoś, kto rozpoczął wykonanie, zawarł skutecznie „umowę opcyjną”, pozwalającą na utrzymanie „jednostronnej umowy” (oferty) otwartej. Zasada ta jest wyrażona w sekcji 237 „Drugiego Wykładu Zebranego Prawa o Umowach” (Restatement [Second] of the Law of Contracts)[1], z serii „Wykładu Praw Zebranych” (Restatements of the Law)[2] wydawanego przez Amerykański Instytut Praw (American Law Institute)[3], zawierającego podsumowanie precedensów wynikających z orzecznictwa, wraz z objaśnieniami.

Znaczące precedensy[edytuj | edytuj kod]

  • Cutter przeciw Powell (1795) 101 ER 573[4]
  • Sumpter przeciw Hedges (1898) 1 QB 673[5]
  • Jacob & Youngs przeciw Kent 230 N.Y. 239 (1921)[6] — Sąd Apelacyjny w Nowym Jorku orzekł, że wykonawcy, który podpisał umowę, przysługiwało prawo do pełnej zapłaty bez burzenia i przebudowy rezydencji, mimo że, wbrew umowie, zainstalował on w niej rury innej marki, lecz o równych parametrach, jak te, których wymagała umowa.
  • Hoenig przeciw Isaacs (1952) EWCA Civ 6, 2 All ER 176[7]
  • Bolton przeciw Mahadeva (1972) 2 All ER 1322[8]
  • Miles przeciw Radzie Miasta Wakefield (1987) AC 539[9], Sędziowie Lord Bridge i Lord Brightman przywołali doktrynę z precedensu sprawy Cutter przeciw Powell, aby wykorzystać ją przeciwko urzędnikowi stanu cywilnego rady miasta, który odmówił pracy w sobotę przez trzy godziny z wymaganych 37 godzin w ramach akcji protestacyjnej (strajkowej). Sąd zdecydował, że pracodawca nie musi nic płacić.
  • Wiluszyński przeciw Radzie Londyńskiej Dzielnicy Tower Hamlets (1989) ICR 493[10], Sędzia Nicholls LJ uznał, że nie doszło do „zasadniczego wykonania” – „substantial performance" obowiązków służbowych przez pracownika rady dzielnicy, który podczas straju wykonywał wszystkie swoje obowiązki prócz komunikowania się z pracodawcą – urzędem (co było formą strajku na jaką zdecydowali się związkowcy). Sędzia uznał, że pracodawca nie musi mu nic płacić.

„Substantial Performance” w legislacji dotyczącej budownictwa[edytuj | edytuj kod]

W umowach o usługi budowlane, oraz w legislacji dotyczącej Zastawów Mechanika spotyka się określenie „substantial performance” – „zasadnicze wykonanie”, a częściej określenie „Substantial completion”[11] – „zasadnicze zakończenie prac budowlanych” mające ten sam sens prawny co pojęcie „substantial performance”, podczas gdy „final completion”[12] – „całkowite zakończenie prac budowlanych” odnosi się do pełnego wykonania umowy. Ponieważ „zasadnicze wykonanie” najczęściej oznacza, że przedmiot umowy jest zdatny do użytku, to w odniesieniu do budownictwa, najczęściej „zasadnicze zakończenie prac budowlanych” oznacza, że budynek otrzymał od odpowiednich władz pozwolenie na użytkowanie, choć w ustawach niektórych stanów USA lub prowincji kanadyjskich termin ten ma inne definicje, odwołujące się do zrealizowanej części projektu, wyrażonej w procentach wartości umówionej ceny. Zapisanym we wzorcowych umowach standardem jest, że właściciel zatwierdza osiągnięcie „kamienia milowego” jakim jest „zasadnicze zakończenie prac budowlanych” po usunięciu przez wykonawcę niedoróbek i usterek z listy przygotowanej przez głównego konsultanta – projektanta podczas uprzedniego obchodu budowy – z tzw. „punch list”[13][14].

„Substantial Completion”, „Substantial Performance” jest odpowiednikiem polskiego odbioru robót budowlanych i pociąga za sobą podobne konsekwencje, jak rozpoczęcie okresu rękojmi, konieczność zapłaty wykonawcy przez inwestora, naliczanie kar umownych za niedotrzymanie terminów[15], a dodatkowo w systemie anglosaskim, konieczność przedstawienia przez głównego wykonawcę oświadczeń o pełnym opłaceniu podwykonawców i dostawców, oraz rozpoczyna zwykle kilkudziesięciodniowy okres, w którym zobowiązania wynikające z praw wykonawców i dostawców materiałów do zastawu na nieruchomości ulepszanej budową można wpisać na hipotekę tej nieruchomości na podstawie ustaw o „zastawie mechanika”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. American Law Institute Library, Restatement Second Contracts [online], home.heinonline.org [dostęp 2021-02-10].
  2. Catherine Biondo, Research Guides: Secondary Sources: ALRs, Encyclopedias, Law Reviews, Restatements, & Treatises: Restatements [online], guides.library.harvard.edu [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  3. The American Law Institute, Home [online], American Law Institute [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  4. Cutter v Powell – 1795 [online], www.lawteacher.net [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  5. Sumpter v Hedges – 1898 [online], www.lawteacher.net [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  6. Jacob & Youngs, Inc. v. Kent | Case Brief for Law Students [online] [dostęp 2021-02-10].
  7. Hoenig v Isaacs – 1952 [online], www.lawteacher.net [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  8. Obligation of Performance Reaches to an End [online], www.lawteacher.net [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  9. n, Miles v Wakefield Metropolitan District Council: HL 1987 [online], swarb.co.uk, 2 października 2019 [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  10. Wiluszynski v London Borough of Tower Hamlets [1988] IRLR 154, HC | Croner-i [online], app.croneri.co.uk [dostęp 2021-02-10].
  11. Practical Law CA (New Platform) Signon [online], signon.thomsonreuters.com [dostęp 2021-02-10].
  12. Law Insider [online], Law Insider [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  13. Grace Ellis, What Is a Construction Punch List? [online], Digital Builder, 7 marca 2020 [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  14. Rachel Novotny, What is a Construction Punch List and How Do Contractors Use One? [online], eSUB Construction Software, 28 grudnia 2018 [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  15. Dokonanie odbioru robót budowlanych ma znaczenie… [online], Kancelaria Kufieta [dostęp 2021-02-10] (pol.).