Przejdź do zawartości

Sucha zgnilizna przykielichowa jabłek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sucha zgnilizna przykielichowa jabłek[1] lub szara pleśń i sucha zgnilizna przykielichowa jabłek[2]grzybowa choroba jabłek wywołana przez grzyby mikroskopijne, głównie Alternaria alternata i Botrytis cinerea[1], czasami także grzyby z rodzaju Fusarium[3].

Objawy choroby pojawiają się na jabłkach w drugiej połowie lata, jednakże infekcja grzybami następuje w okresie kwitnienia. Patogeny wnikają do kwiatu zazwyczaj przez działki kielicha. Objawami choroby są suche, brązowe plamy wokół szypułki jabłka[1]. Jabłka porażone suchą zgnilizną mogą wcześniej dojrzewać i opadać z drzew. Przy ciepłej i wilgotnej pogodzie może powstać miękka zgnilizna przykielichowa, która początkowo obejmuje tylko okolice szypułki, ale później całe jabłka, które gniją na drzewie i opadają[3].

Choroba najczęściej występuje na odmianach ‘Alwa’, ‘Gloster’, ‘Ligol’, Pauraled[3]. Jest trudna do zwalczania, gdyż nie zaleca się opryskiwania fungicydami w okresie kwitnienia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Marek Grabowski, Choroby drzew owocowych, Kraków: Wyd. Plantpress, 1999, ISBN 83-85982-28-0.
  2. Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
  3. a b c Karolina Felczak, Nietypowe choroby sadownicze [online], Doradztwo sadownicze.