Symphytocarpus trechisporus
.jpg) Plazmodium | |
| Systematyka[1] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Symphytocarpus trechisporus |
| Nazwa systematyczna | |
| Symphytocarpus trechisporus (Berk. ex Torrend) Nann.-Bremek. Proc. K. Ned. Akad. Wet., Ser. C, Biol. Med. Sci. 70(2): 219 (1967) | |
Symphytocarpus trechisporus (Berk. ex Torrend) Nann.-Bremek. – gatunek śluzowców[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Symphytocarpus, Stemonitidaceae, Stemonitida, Incertae sedis, Myxogastrea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa[2].
Pozycja według Index Fungorum: Stemonitidae, Stemonitida, Columellinia, Myxogastrea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa[2].
Po raz pierwszy takson ten opisali w 1908 r. Miles Joseph Berkeley i Camille Torrend nadając mu nazwę Stemonitis fusca var. trechispora. Obecną nazwę nadali mu John Axel Nannfeldt i Neeltje Elizabeth Bremekamp w 1967 r.[2]
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Plazmodium białe. Psaeudozrosłozarodnie o wysokości 3–7 mm, czarne. Zarodnie siedzące lub prawie siedzące, połączone podstawami. Kolumelle czarne, smukłe, kręte, nie sięgające wierzchołka. Włośnia nieregularna, luźna, z nieregularną siatką powierzchniową. Zarodniki fioletowo-brązowe, średnicy 12–14 µm. w tym otoczka 0,5 µm, wydatnie, nieregularnie pasmowo-siatkowata, tworząca 8–10 oczek na całej średnicy[3].
Symphytocarpus trechisporus spotykany jest głównie na siedliskach wilgotnych, na mchu torfowcu i płonniku. Odnotowano go również na drewnie tulipanowca. Jest gatunkiem rzadkim. W Polsce stwierdzono jego występowanie na kilku stanowiskach[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ CABI databases [online] [dostęp 2014-09-25].
- ↑ a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2021-08-29].
- ↑ a b Agnieszka Salamaga i inni, Symphytocarpus trechisporus (Myxogastrea) in Poland, „Polish Botanical Journal”, 59 (2), 2014, s. 279–283, DOI: 10.2478/pbj-2014-0038 [dostęp 2021-06-22].