Tulipanowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tulipanowiec
Ilustracja
Tulipanowiec amerykański
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

magnoliowce

Rodzina

magnoliowate

Gatunek

tulipanowiec

Nazwa systematyczna
Liriodendron L.
Sp. Pl. 535. 1 Mai 1753
Typ nomenklatoryczny

Liriodendron tulipifera L.[3]

Synonimy
  • Tulipifera Mill.[3]

Tulipanowiec (Liriodendron L., z gr. λείριον leirion – „lilia”, δένδρον dendron – „drzewo”) – rodzaj drzew z rodziny magnoliowatych (Magnoliaceae). Obejmuje dwa gatunki współczesne, z których tulipanowiec amerykański L. tulipifera występuje we wschodniej części Ameryki Północnej (od Vermont i Ontario po Florydę i Luizjanę), a tulipanowiec chiński L. chinense w środkowych i południowych Chinach oraz w północnym Wietnamie[4]. Mimo rozdzielenia geograficznego obu gatunków od co najmniej 10 milionów lat, są zdolne do krzyżowania się choć mieszaniec L. ×sinoamericanum jest sterylny[5].

Tulipanowce są dobrze rozpoznawalne dzięki charakterystycznemu kształtowi liści: zwykle czteroklapowych i wyciętych na szczycie. Rodzaj w przeszłości miał rozmieszczenie okołobiegunowe, lecz w czasie zlodowaceń wymarł na terenie Europy (znany jest z licznych znalezisk kopalnych) i innych terenach poza swoim obecnym zasięgiem.

Oba gatunki uprawiane są jako ozdobne. Drewno tulipanowca amerykańskiego wykorzystywane jest do wyrobu mebli i galanterii drewnianej. Indianie z ich pni sporządzali canoe. Kora z korzeni służyła do aromatyzowania wermutu[5], a Indianie sporządzali z korzeni napój i wykorzystywali je leczniczo[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiat tulipanowca amerykańskiego
Pokrój
Szybko rosnące za młodu (1 m rocznie) drzewa osiągające do 45 m wysokości[4].
Liście
Skrętoległe, opadające zimą, ogonkowe, z 4, czasem 6 klapami (gatunek azjatycki jest głębiej klapowany), o długości blaszki do 30 cm i szerokości do 40 cm. Liście wsparte są okrągłymi przylistkami[4].
Kwiaty
Są okazałe i wzniesione[4], obupłciowe, rozwijają się na końcach gałęzi i są bezwonne[6]. Okwiat kubeczkowaty, zwykle złożony z 9 listków, z których trzy zewnętrzne są zielone i zwykle odgięte, a 6 wewnętrznych jest u nasady pomarańczowych, poza tym żółtawozielonych. Osiągają one do 4 cm długości[4], a ich końce odgięte są na zewnątrz[7]. Pręciki są liczne (do 50), o nitkach krótkich, ale z długimi woreczkami pyłkowymi i wydłużonym łącznikiem między nimi – osiągają do 5 cm długości. Owocolistki także ułożone są spiralnie i jest ich od 60 do 100[4].
Owoce
Skrzydlaki (Liriodendron) spiralnie osadzone na dnie kwiatowym, każdy z pojedynczym nasionem i skrzydełkiem[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Rodzaj wraz z całą rodziną magnoliowatych w ramach rzędu magnoliowców wchodzi w skład jednej ze starszych linii rozwojowych okrytonasiennych określanych jako klad magnoliowych[2].

Wykaz gatunków

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-31] (ang.).
  3. a b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-16].
  4. a b c d e f g h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 59. ISBN 0-333-73003-8.
  5. a b David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 532-533, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  6. Liriodendron Linnaeus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-04-10].
  7. Liriodendron Linnaeus. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-04-10].