Synowie puszczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Synowie puszczy
Autor

Władysław Umiński

Wydanie oryginalne
Język

polski

Data wydania

1902

Synowie puszczy – krajoznawcza powieść dla młodzieży Władysława Umińskiego z 1902 roku (w odcinkach; wydanie książkowe z 1912 roku). Osią fabuły są przygody młodych bohaterów w rejonie puszcz Prypeci.

Historia wydań[edytuj | edytuj kod]

Powieść była opublikowana w odcinkach jako Synowie puszczy poleskiej w ilustrowanym magazynie Przyjaciel Dzieci (nr 1–10) w 1902[1], a później także w ilustrowanym magazynie Wieczory Rodzinne (nr 1-246) w 1911. Doczekała się wydania książkowego w wydawnictwie Druk. L. Bogusławskiego w 1912 i dalszych w latach 1922, 1927 i 1938[2].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Fabuła opisuję wyprawę młodych bohaterów „na pocztę po książki” w rejonie puszcz Prypeci[3][4].

Analiza i odbiór[edytuj | edytuj kod]

Powieść zalicza się do literatury krajoznawczej[5]. Jak inne pozycje Umińskiego, książka jest inspirowana twórczością Verne'a[6].

Pozytywnie o książce pisał recenzent w katolickim Przeglądzie Powszechnym z 1923, chwaląc ją za stonowanie (brak lekceważenia etyki, „indeferentyzmu religijnego”) i unikanie kontrowersyjnych wtedy teorii (np. chwalenia ewolucjonizmu bądź prezentowania „panteistycznych opisów przyrody”)[7].

Krystyna Kuliczkowska w 1953 skrytykowała tę książkę, pisząc, że „jest sztucznie rozdęta i naiwna”[3].

W 1957 oceniono tą książkę jako „udaną”[8].

W Poradniku Bibliotekarza w 1955 roku na temat tego utworu napisano, że opisuje on „urok puszczy nad Prypecią i wspaniałe cechy wychowanych przez tę puszczę ludzi”[4].

W 2006 książkę zaliczono do bardziej popularnych utworów Umińskiego[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Woźniakowski, Warszawski „Przyjaciel Dzieci” pod redakcją Jana Skiwskiego (lipiec 1892 –marzec 1911). Część 1: Charakterystyka ogólna. Teksty literackie, „Rocznik Historii Prasy Polskiej”, 2019, s. 45–77, DOI10.24425/rhpp.2019.131502, ISSN 1509-1074 [dostęp 2024-02-29] (pol.).
  2. Jadwiga Czachowska (red.), Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. T. 8, Ste – V, Alicja Szałagan (red.), 2003, s. 437 [dostęp 2023-10-12].
  3. a b Krystyna Kuliczkowska, O twórczości Władysław Umińskiego, „Twórczość”, 8, 1953, s. 170.
  4. a b Poradnik Bibliotekarza, Stowarzyczenie Bibliotekarzy Polskich, 1955, s. 61 [dostęp 2024-02-29] (pol.).
  5. Krystyna Kuliczkowska, Literatura okresu Młodej Polski, Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Instytut Badań Literackich (Polska Akademia Nauk), 1973, s. 592 [dostęp 2024-02-22] (pol.).
  6. Hanna Maria Małgowska, Adam Szymański a rosyjscy epicy wygnania: analogie i różnice, Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie, 1989, s. 17, ISBN 978-83-85010-63-0 [dostęp 2024-02-29] (pol.).
  7. Przegląd powszechny, Druk Wł. L. Anczyca i Spółki, 1923, s. 289 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  8. Z literatury lat 1863-1918: studia i szkice, Zakład im. Ossolińskich. Instytut Badań Literackich (Polska Akademia Nauk), 1957, s. 318 [dostęp 2024-02-29] (pol.).
  9. Litteraria, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2006, s. 59 [dostęp 2024-02-22] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]