Synowie przymierza

Synowie przymierza (syr.ܒܢܝ ܩܝܡܐ bnay qyāmâ) - instytucja we wczesnym chrześcijaństwie syryjskim. Byli to ludzie ślubujący dziewictwo dla Królestwa (por. Mt 19,12) i oddanie się na służbę Kościołowi. Istnienie tej grupy stanowi mocny dowód, że asceza chrześcijańska wykształciła się w Syrii niezależnie od egipskiej, chociaż późniejszy monastycyzm syryjski niewątpliwie znajdował się pod wpływem monastycyzmu egipskiego.

Bibliografia

• Baker, Aelred. Early Syriac Asceticism. „Downside Review”. 88 (1970). s. 393-409. 
• Fasting to the World. „Journal of Biblical Literature”. 84 (1965). s. 291-95. 
• Bondi, Roberta C.: Christianity and Cultural Diversity. W: Christian Spirituality: Origins to the Twelfth Century. Bernard McGinn (red.). Nowy Jork: Crossroad, 1985.brak strony w książce
• R.A. Kitchen: Bnay Qyama. W: Gorgias Encyclopedic Dictionary of The Syriac Heritage. Piscataway: Beth Mardutho: The Syriac Institute, Gorgias Press, 2011, s. 84. ISBN 978-1-59333-714-8.