System dostępu warunkowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elementy systemu dostępu warunkowego

System warunkowego dostępu (z ang. conditional access system – CAS) – system uwierzytelniający lub rozwiązania, które powodują, że dostęp do chronionych usług nadawania radiowego lub telewizyjnego w formie zrozumiałej jest uwarunkowany posiadaniem abonamentu lub innego, uprzednio uzyskanego indywidualnego zezwolenia[1].

Sygnał jest szyfrowany (kodowany) i niedostępny dla nieuprawnionych osób. Aby abonent mógł odebrać i odkodować sygnał, wymagany jest set-top box zawierający moduł warunkowego dostępu.

Systemy warunkowego dostępu[edytuj | edytuj kod]

Analogowe (praktycznie już niestosowane):

Cyfrowe:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej (CELEX: 32018L1972).