Szczelina nad Lodową
49°13′51″N 19°53′21″E/49,230917 19,889147| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
29 m |
| Głębokość |
8 m |
| Deniwelacja |
8 m |
| Wysokość otworów |
1590 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
80 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NW |
| Data odkrycia |
brak danych |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.F-10.02 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°13′51″N 19°53′21″E/49,230917 19,889147
| |
Szczelina nad Lodową – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się na wschodnim zboczu górnej części Wąwozu Kraków, w stoku Mechów, nad Jaskinią Lodową Krakowską i jaskinią Szczelina pod Lodową, na wysokości 1590 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 29 metrów, a jej deniwelacja 8 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię ma charakter szczelinowy. Stanowi ją wąski ciąg, który prowadzi od niewielkiego otworu wejściowego do szczeliny zbyt ciasnej do przejścia. Po drodze, parę metrów za otworem, znajduje się 6-metrowa, szczelinowa studnia. Z jej dna wąski korytarzyk ciągnie się jeszcze 10 metrów[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Prawie w całej jaskini jest widno. Z wyjątkiem okolic otworu nie ma w niej roślinności[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Nie wiadomo od kiedy jaskinia jest znana. Pierwszy jej opis (do okolic studzienki) sporządzili 25 lipca 1977 roku M. Burkacki i P. Herzyk. W 1987 roku T. Żuławnik razem z M. Burkackim zbadali ją do końca[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-26].