Szew łzowo-szczękowy
Wygląd
Szew łzowo-szczękowy
Szew łzowo-szczękowy (łac. sutura lacrimomaxillaris) – szew czaszki łączący kość łzową ze szczęką[1].
U człowieka składa się z dwóch odcinków przebiegających na przyśrodkowej ścianie oczodołu i bocznej ścianie jamy nosowej. Pierwszy odcinek biegnie pionowo między brzegiem przednim kości łzowej a przyśrodkowym brzegiem bruzdy łzowej wyrostka czołowego szczęki, które razem tworzą dół woreczka łzowego. Drugi odcinek szwu, poziomy, łączy tylną część brzegu dolnego kości łzowej z brzegiem przyśrodkowym powierzchni oczodołowej trzonu szczęki[2][3][4][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych , Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1298, ISBN 83-200-1923-0 .
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 368.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 413–414.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 363–365.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 418–419.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5 .