Szew klinowo-szczękowy

Boczna powierzchnia twarzoczaszki człowieka, łuk jarzmowy odcięty dla uwidocznienia dołu podskroniowego.

Szew klinowo-szczękowy (łac. sutura sphenomaxillaris) – szew czaszki łączący kość klinową ze szczęką^[1].

U człowieka przebiega w dole podskroniowym, łącząc blaszkę boczną wyrostka skrzydłowego kości klinowej z dolnym i tylnym brzegiem powierzchni podskroniowej trzonu szczęki^[2]^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Polska Akademia Nauk Wydział NaukP.A.N.W.N. Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1298, ISBN 83-200-1923-0 .
↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 423.

Bibliografia

AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[WSM-1] Polska Akademia Nauk Wydział NaukP.A.N.W.N. Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1298, ISBN 83-200-1923-0 .

[CITEREFBochenekReicher2019423-2] Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 423.

[1]

[2]