Szmer Grahama Steella

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szmer Grahama Steella (ang. Graham Steell murmur) – cichy szmer protomezodiastoliczny (wczesno/śródrozkurczowy) niedomykalności zastawki tętnicy płucnej. Występuje przy równoczesnej obecności nadciśnienia płucnego i świadczy o względnej niedomykalności zastawki[1]. Jest najlepiej słyszalny wzdłuż górnego, lewego brzegu mostka.

Szmer został szczegółowo opisany przez brytyjskiego kardiologa Grahama Steella (1851-1942), na którego cześć został nazwany[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 23. ISBN 83-7430-031-0.
  2. ↑ Fraser AG, Weston CF. The Graham Steell murmur: eponymous serendipity?. „J R Coll Physicians Lond”. 25 (1), s. 66–70, January 1991. PMID: 2023159. 

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szmer_Grahama_Steella&oldid=63122750”