Szyfrowanie od końca do końca

Szyfrowanie od końca do końca (znane również jako szyfrowanie end to end, E2EE) – system komunikacji, w którym wyłącznie osoby komunikujące się mogą odczytać wiadomości w formie jawnej. W tym systemie, potencjalni podsłuchiwacze – w tym dostawcy Internetu bądź autorzy komunikatora – nie mogą uzyskać dostępu do kluczy szyfrujących potrzebnych do rozszyfrowania konwersacji.

W wielu systemach przesyłania wiadomości, w tym w poczcie elektronicznej i wielu komunikatorach internetowych, wiadomości przechodzą przez pośredników i są przechowywane przez stronę trzecią od której są pobierane przez odbiorcę. W większości komunikatorów, wiadomości szyfrowane są wyłącznie w drodze od nadawcy do serwerów komunikatora oraz od serwerów komunikatora do adresata, a zatem są dostępne dla usługodawcy. Ma to wiele zalet, jak na przykład umożliwianie wyszukiwania tekstu w konwersacjach lub skanowania w poszukiwaniu nielegalnych lub nieodpowiednich treści, ale oznacza także, że wiadomości mogą być odczytane przez usługodawcę. Taki dostęp może być postrzegany jako ryzyko w wielu przypadkach gdzie prywatność i poufność informacji jest bardzo ważna, na przykład w firmach, których reputacja zależy od umiejętności przechowywania danych użytkowników, negocjacji biznesowych oraz komunikacji na tyle ważnych, aby stały się celem hakowania lub inwigilacji oraz w organizacjach przechowujących dane zdrowotne bądź informacje o małoletnich.

Szyfrowanie od końca do końca ma na celu zapobieganie odczytywaniu lub modyfikacji danych przez osoby inne niż przez prawdziwego nadawcę i odbiorcę. Wiadomości są szyfrowane przez nadawcę, ale strona trzecia nie ma możliwości ich odszyfrowania i przechowuje je w postaci zaszyfrowanej. Odbiorcy pobierają zaszyfrowane dane i odszyfrowują je samodzielnie.

Ponieważ żadna osoba trzecia nie może odszyfrować przekazywanych lub przechowywanych danych, firmy stosujące takie szyfrowanie nie są w stanie przekazać władzom treści wiadomości swoich klientów.