T-Centralen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
T-Centralen
Ilustracja
Peron stacji na niebieskiej linii
Państwo

 Szwecja

Miejscowość

Sztokholm

Data otwarcia

24 listopada 1957

Głębokość stacji

8,5 i 14 m

T17, T18, T19
Poprzednia stacja

Hötorget

Następna stacja

Gamla stan

T13, T14
Poprzednia stacja

Östermalmstorg

Następna stacja

Gamla stan

T10, T11
Poprzednia stacja

Kungsträdgården

Następna stacja

Rådhuset

Położenie na mapie regionu Sztokholm
Mapa konturowa regionu Sztokholm, po prawej znajduje się punkt z opisem „T-Centralen”
Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, na dole znajduje się punkt z opisem „T-Centralen”
Ziemia59°19′54″N 18°03′41″E/59,331667 18,061389

T-Centralen (T - skrót od szwedzkiego tunnelbana czyli metro) – główna stacja sztokholmskiego metra, krzyżują się tutaj wszystkie linie. Stacja położona jest w centrum Sztokholmu, w dzielnicy Norrmalm, między głównym placem miasta Sergels torg a Vasagatan. W rzeczywistości są to dwie oddzielne stacje połączone łącznikiem na poziomie mezzanino.

Dziennie z T-Centralen korzysta około 163 900 osób[1]. Ze stacji można udać się wprost na Dworzec Centralny i przesiąść do pociągów Statens Järnvägar (SJ), przejść do stacji Stockholm City, aby skorzystać z Pendeltågu lub dalej udać się na dworzec autobusowy Cityterminalen.

Do 27 stycznia 1958 stacja nosiła nazwę Centralen jednak często była mylona z dworcem kolejowym (szw. Stockholm Centralen) i nazwę zmieniono.

Pierwsza stacja (linia zielona i czerwona)[edytuj | edytuj kod]

Stacja została otwarta 24 listopada 1957 jako 38. w systemie metra. Jest to ostatnia stacja wspólnego odcinka tych linii. Leży bezpośrednio pod kościołem św. Klary (szw. Klara kyrka) i domem handlowym Åhléns. Stacja posiada dwa oddzielne perony położone jeden nad drugim. Górny ulokowany jest na głębokości 8,5 metra – zatrzymują się tutaj składy zielonej linii w kierunku północnym (Hässelby strand, Alvik i Åkeshov) oraz składy linii czerwonej w kierunku południowym (Fruängen i Norsborg). Niższy peron znajduje się 14 metrów pod ziemią i zatrzymują się tu pociągi kursujące na linii zielonej w kierunku południowym (Farsta strand, Hagsätra i Skarpnäck) i na czerwonej w kierunku północnym (Mörby centrum i Ropsten).

Wyjścia[edytuj | edytuj kod]

Stacja ma dwa wyjścia. Jedno z nich południowo-zachodnie umożliwia wyjście przy Vasagatan 20, Klara Västra Kyrkogatan 20 lub dalsze przejście do dworca kolejowego, które zostało otwarte 1 grudnia 1958. Drugie północno-wschodnie wyjście posiada drzwi przy Drottninggatan, Sergels torg 16 i Klarabergsgatan 48.

Druga stacja (linia niebieska)[edytuj | edytuj kod]

Jest to druga stacja wchodząca w skład T-Centralen, została otwarta 31 sierpnia 1975 jako 79. Znajduje się na głębokości 30 metrów pod domem handlowym Åhléns i Pocztą Główną ( Centralposten). Posiada jeden peron, jedna krawędź w kierunku wschodnim do Kungsträdgården i jedna w kierunku północno-zachodnim do Hjulsty i Akalla.

W związku z budową tunelu Citybanan między 14 czerwca a 11 października 2009 stację na niebieskiej linii zamknięto[2].

Wyjścia[edytuj | edytuj kod]

Stacja ta również posiada dwa wyjścia. Północne znajduje się przy Vasagatan 9 (około 150 metrów na północ od dworca kolejowego przy dworcu autobusowym) a południowe to wyjście przy Sergels torg wspólne dla wszystkich linii. By skorzystać z tego ostatniego trzeba przejść przez łącznik gdzie zamontowano ruchome chodniki.

Sztuka[edytuj | edytuj kod]

Wygląd stacji kształtowało łącznie 22 artystów.

Stacja pierwsza[edytuj | edytuj kod]

  • Tur och retur (pol. Tam i z powrotem), dekoracje z hiszpańskich kafelków w hali biletowej przy Vasagatan, Jörgen Fogelquist (1957–1962).
  • Ręcznie malowane fińskie płytki w przejściu na Dworzec Centralny, Jörgen Fogelquist (1994, 1998)

Peron górny[edytuj | edytuj kod]

  • Elementy siedzeń z fajansu, Erik Möller-Nielsen (1957)
  • Kafelki Karlavagen, Anders Österlin i Signe Persson-Melin (1957)
  • Płaskorzeźba Linje, Berndt Helleberg (1957)
  • Kvinnopelare, ryty na betonowym słupie, Siri Derkert (1957)
  • Mozaika kamienna i wenecka (szklana) Det Klara som trots allt inte försvinner (pol. Klara, która mimo wszystko nie ginie), Vera Nilsson (1957)
  • Dekoracje naścienne, Erland Melanton i Bengt Falk Edenu (1958)

Peron dolny[edytuj | edytuj kod]

  • Filary z płytakmi, Oscar Brandtberg (1957)
  • Płaskorzeźby na filarach, Torsten Treutiger (1957)
  • Żelazne kraty w przejściu w kierunku Klara kyrka, Britt-Louise Sundell (1964)

Stacja druga[edytuj | edytuj kod]

  • Niebieskie malowidła (latorośl, kwiaty, robotnicy), Per Olov Ultvedt (1975)
  • Take the A-train (pol. Złap pociąg), ciąg emaliowanych płyt zainspirowany logo SL w łączniku ze stacją pierwszą, Carl Fredrik Reuterswärd (1975, 1984)

Czas przejazdu[edytuj | edytuj kod]

Linia Stacja Czas przejazdu[3] Stacja Czas przejazdu
T10 Hjulsta 21 Kungsträdgården 2
T11 Akalla 21
T13 Ropsten 8 Norsborg 36
T14 Mörby centrum 15 Fruängen 18
T17 Åkeshov 20 Skarpnäck 19
T18 Alvik 13 Farsta strand 15
T19 Hässelby strand 32 Hagsätra 23

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Storstockholms Lokaltrafik - statystyki 2009. [dostęp 2016-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-24)].
  2. Construction of Citybanan. [dostęp 2009-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-30)].
  3. W minutach

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]