Przejdź do zawartości

Tabela frankfurcka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tabela frankfurcka (również Karta Frankfurcka) – orzeczenie sądu w Niemczech, które wskazuje możliwe wady podróży i wysokość odszkodowania, jakie może otrzymać turysta. Tabela ta została opracowana przez Dwudziestą Czwartą Izbę Cywilną Sądu Krajowego we Frankfurcie nad Menem w celu ułatwienia obliczania roszczeń.

Chociaż nie została ona formalnie wprowadzona do polskiego prawa, często jest stosowana w orzecznictwie polskich sądów[1]. W Polsce w 2003 roku Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznał tabelę frankfurcką za podstawę rozstrzygania sporów pomiędzy klientami a biurami podróży[2]. Coraz częściej jest stosowana przez sądy jako pomoc przy ustalaniu wysokości odszkodowania w sporach konsumentów z biurami podróży[2].

Tabela frankfurcka jest używana w przypadkach, gdy biuro podróży nieprawidłowo wykonuje lub w ogóle nie wykonuje usług turystycznych[2].

Tabela Frankfurcka dzieli się na cztery główne części:

Uwzględnia ona prawie każdy aspekt, który może wpływać na niedotrzymanie warunków umowy między klientem a biurem podróży. Tabela nie jest jednak katalogiem zamkniętym, a zakres roszczeń może być rozszerzony o inne elementy[2][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tabela Frankfurcka pomocna przy określaniu wysokości odszkodowania od biura podróży [online], www.infor.pl [dostęp 2024-07-05] (pol.).
  2. a b c d Tabela frankfurcka – Encyklopedia Zarządzania [online], mfiles.pl [dostęp 2024-07-05].
  3. Marcin Majchrzak, Tabela frankfurcka a odszkodowanie od biura podróży – jak wyliczyć? [online], Kancelaria Prawna LexForm, 13 kwietnia 2020 [dostęp 2024-07-05] (pol.).

Linki zewnętrzene

[edytuj | edytuj kod]