Przejdź do zawartości

Tachornis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tachornis[1]
Gosse, 1847[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – widłogończyk łuskowany (T. squamata) na ilustracji autorstwa Josepha Wolfa z 1865 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

jerzykowate

Podrodzina

jerzyki

Plemię

Apodini

Rodzaj

Tachornis

Typ nomenklatoryczny

Tachornis phoenicobia Gosse, 1847

Synonimy
Gatunki
  • T. phoenicobia
  • T. furcata
  • T. squamata

Tachornisrodzaj ptaków z podrodziny jerzyków (Apodinae) w rodzinie jerzykowatych (Apodidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 9–13 cm; masa ciała 9,2–12 g; rozpiętość skrzydeł 23,5–25 cm[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tachornis: gr. ταχυς takhus „szybki”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[7].
  • Claudia: Claudia Bernadine Elisabeth Reinard Hartert z domu Endris (1863–1958), żona niemieckiego ornitologa Ernsta Harterta[8]. Gatunek typowy: Cypselus squamatus Cassin, 1853.
  • Reinarda: Claudia Bernadine Elisabeth Reinard Hartert z domu Endris (1863–1958), żona niemieckiego ornitologa Ernsta Harterta[9]. Nowa nazwa dla Claudia E. Hartert, 1892.
  • Micropanyptila: gr. μικρος mikros „mały”; rodzaj Panyptila Cabanis, 1847 (widłogończyk)[10]. Gatunek typowy: Micropanyptila furcata Sutton, 1928.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tachornis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. P.H. Gosse: The birds of Jamaica. London: J. Van Voorst, 1847, s. 58. (ang.).
  3. E. Hartert: Catalogue of the Picardæ in the collection of the British Museum. Cz. 16. Printed by order of the Trustees: London, 1892, s. 469, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).
  4. E. Hartert. Reinarda, nom. nov. for Claudia. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 36, s. 7, 1915. (ang.). 
  5. G.M. Sutton. A New Swift from Venezuela. „The Auk”. 45 (2), s. 135, 1928. DOI: 10.2307/4074755. (ang.). 
  6. a b P. Chantler: Family Apodidae (Swifts). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 447–448. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
  7. The Key to Scientific Names, Tachornis [dostęp 2019-11-11].
  8. The Key to Scientific Names, Claudia [dostęp 2019-11-11].
  9. The Key to Scientific Names, Reinarda [dostęp 2019-11-11].
  10. The Key to Scientific Names, Micropanyptila [dostęp 2019-11-11].
  11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Apodini Olphe-Galliard, 1887 (wersja: 2019-03-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-11-11].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).