Tanatoza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaskroniec zwyczajny symulujący swoją śmierć

Tanatoza (gr. thánatos = śmierć) – reakcja obronna organizmu przeciw drapieżnikom, w której potencjalna ofiara zastyga w bezruchu lub udaje śmierć[1]. Drapieżnik, widząc „śmierć” ofiary, przeważnie zaprzestaje ataku. Przyczyna takiego zachowania nie jest pewna – prawdopodobnie występuje ono głównie u drapieżników polujących na żywą zdobycz[2]. Jedyny znany przykład tanatozy występującej w doborze płciowym jest obecny u darowników przedziwnych: samce po przekazaniu samicy podarunku godowego udają martwe, by nie narazić się na atak z jej strony, a gdy samica rozpoczyna konsumpcję podarowanej jej zdobyczy, samiec przerywa tanatozę i kopuluje z samicą[1].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Trine Bilde, Cristina Tuni, Rehab Elsayed, Stano Pekár, Søren Toft. Death feigning in the face of sexual cannibalism. „Biology Letters”. 2 (1), s. 23–25, 2006. DOI: 10.1098/rsbl.2005.0392. (ang.). 
  2. Susan Milius. Why play dead?. „Science News”. 170 (18), s. 280–282, 2006. (ang.).